بارها شنیده‌ایم که در روایات متعدد آمده است که از شرایط ظهور حضرت ولی عصر(عج) علیه السلام این است که ۳۱۳ نفر از یاران خاص او آماده باشند تا حضرت را یاری کنند و تأکید شده که این یاران از مناطق مختلف دنیا در مکه جمع می‌شوند و در یک فرسخی این شهر به امام زمان ملحق می‌شوند و سپس حضرت در مکه اعلام ظهور می‌کنند و همین افراد از سوی حضرت به عنوان حاکمان و نمایندگان ایشان در سرزمین‌های مختلف جهان حکمرانی خواهند کرد.
با توصیفاتی که در باره صفات و ویژگی‌های یاران خاص امام عصر در روایات آمده است، مشخصا می‌توان گفت که آنها از میان خواص جامعه هستند.
امام صادق (ع ) مى‌فرماید:
«آن گروه که قائم هنگام قیام خویش با او کار مى کنند، نجیبان، قاضیان، حاکمان شرع، فقیهان و دین شناسانى هستند که (برکت و) مسحه الهى یافته‌اند؛ به گونه‌اى که هیچ حکمى بر آنان اشتباه نمى‌شود.»
با این روایات می‌توان نتیجه گرفت، که از مهمترین شرایط تحقق حکومت مهدوی وجود یاوران و خواص با بصیرت است و شاید علت عدم تحقق یکی از شرایط اصلی ظهور، برخی خواص بی‌بصیرت و فاقد صلاحیت هستند؛ همان‌هایی که تاب و تحمل نایب او را هم ندارند. همان‌ها که برخلاف روایت امام صادق(ع) اشتباهات فراوانی در کارنامه دارند.
کسانی که روزی صدام را خالد بن ولید دانسته و خواستار یاری ان ملعون در جنگ آمریکا شدند. آنانی که به اشتباه جای خدا روی کدخدا حساب کردند؛ آنانکه جز تسلیم و سازش هیچ راهی برای نجات قائل نیستند؛ همانانی که امام حسینی خامنه‌ای را با گوشه و کنایه‌های خود آماج حمله قرار داده‌اند و در حالی که بیش از سی سال سکان اجرایی کشور به دست بی‌کفایتشان بود، حالا مقصر را نظام و حاکمیت معرفی می‌کنند.
گروهی نامه «نوشیدن جام زهر» به او می‌نویسند و گروهی تسلیم در مقابل استکبار را مطالبه می‌کنند. برخی هایشان اقتدار و ایستادگی در مقابل انحراف از مسیر امام و شهیدان را دیکتاتوری تعبیر می‌کنند و برخی پیشنهاد رفراندوم برای حرام الهی می‌دهند و حتی در کسوت دین، آزادیِ بی‌عفتی را خواستار می‌شوند...
و سؤال اینجاست: آنهایی که تحمل سایه خورشید را ندارند آیا در عصر ظهور تحمل آفتاب عالمتاب وجود آن امام عادل و مجاهد و منتقم را خواهند داشت؟
پایان پیام/ت
