: فلسطین همواره در این ۷۵ سال مظلوم بوده است، اما نه مانند مظلومیتی که در این یکی دو هفته تجربه می‌کند. مظلومیت او در این روز‌ها برای این است که حتی اکثر دولت‌ها و مجامعی که از او حمایت می‌کنند، گوشه چشمی هم به رژیم صهیونیستی دارند و با تلمیح یا تصریح برای ساکنان غاصب هم دل می‌سوزانند.
حساب ملت‌ها و مردم آزاده جهان البته متفاوت است. به همین دلیل است که این‌بار نه تنها خلق‌های خشمگین عراق و یمن و بحرین و لبنان و ترکیه و قطر و مراکش و تونس و آسیای مرکزی و شبه قاره و دیگر کشور‌های عربی و اسلامی، که آزاده‌مردان و زنان در نیویورک و لندن و تگزاس و پاریس و واشینگتن و ادینبورگ و دوبلین و ملبورن و رم و تورنتو و دیگر شهر‌های اروپا و امریکا با پرچم‌های فلسطین به خیابان‌ها ریختند و علیه رژیم کودک‌کش اسرائیل فریاد کشیدند. در این میان، حرکت‌های خودجوش مجامع دانشگاهی و دانشجویی در جهان افق‌های امیدوارکننده بیشتری در پیش چشم ما باز می‌کنند. آنچه در دانشگاه هاروارد امریکا اتفاق افتاد از این دست اقدامات امیدبخش جوانان روشنفکر و دانشجوست که طی آن بر اساس خبری که ایسنا به نقل از دیلی میل ترجمه کرده است، ۳۳ گروه دانشجویی این دانشگاه متحدانه در یک تجمع و سپس راهپیمایی اعتراضی که از محل هاروارد در کمبریج تا محل یکی از دانشکده‌های این دانشگاه در بوستون ادامه داشت و فارغ‌التحصیلان هاروارد و احزاب و گروه‌های حامی فلسطین هم در آن شرکت داشتند، رژیم «تل‌آویو را مسئول و زمینه‌ساز حمله حماس معرفی کردند» و در بیانیه منتشره خود با اعلام همبستگی با مردم فلسطین، خواستار «پایان نسل‌کشی مداوم اسرائیل» شدند.
این فقط یک نمونه از حرکت‌های خودجوش دانشجویان و احزاب و گروه‌های سیاسی در کشور‌های غربی و عربی است. با کمال تأسف باید گفت جنبش دانشجویی ایران که روزگاری یکی از زنده‌ترین و فعال‌ترین نمونه‌ها در جهان بود و امروز در خمودی و بی‌تحرکی کسالت‌باری به سر می‌برد، از خیلی از این تحرکات عقب مانده است. به یاد بیاورید که بعد از اظهار نظر آقای مهاجرانی در مقاله «مذاکره مستقیم» در اواخر دهه ۶۰، چگونه تشکل‌های مختلف دانشجویی از چپ تا اسلامی و چپ اسلامی عرصه دانشگاه‌ها و مراکز استان‌ها را به تظاهرات پرشور علیه مذاکره و رابطه با «امپریالیسم امریکا» تبدیل کردند.
همچنین به یاد بیاورید که در هر موضوع مهم داخلی و به خصوص بین‌المللی اکثر احزاب سیاسی کشورمان در دفاع از جبهه حق و علیه استکبار و امریکا بیانیه‌های فوری صادر می‌کردند و موضع می‌گرفتند، اما در ماجرای ما نحن فیه بیانیه و موضعی از این احزاب سیاسی ندیدیم؛ به خصوص که ایام انتخابات هم نیست که این احزاب از خواب‌های دوساله و چهار ساله خود بیدار شوند! به قول دوستی وقتی رئیس‌جمهور اسبق و شعاردهنده بزرگ علیه هولوکاست و اسرائیل لام تا کام حرف نزده از احزاب سیاسی مختلف چه انتظاری باید داشت؟
این موضوع البته جای ناامیدی ندارد؛ جبهه حق روزبه‌روز از مردم آزاده جهان نیرو می‌گیرد. امروز حتی فودبلاگر‌های مشهور جهان هم با واژه غزه غذا تهیه می‌کنند و ورزشکاران مشهور دنیا پرچم فلسطین را سردست بلند می‌کنند و در شبکه مجازی تیک تاک تا این لحظه بیش از یک میلیون و هفتصد ویدئو در چالش «سلام بر مهدی» بارگزاری شده است.
بگذار در شرایطی که در یک باریکه کوچک، ۵ هزار مظلوم بی‌پناه از جمله ۲۵۰۰ کودک و زن شهید شده‌اند و آب و غذا و گاز و سوخت و اینترنت آنان قطع شده است، سینماگران و ورزشکاران و شهره‌های کشورمان به جز اندکی ساکت باشند و مهم‌ترین خبر این‌روزهایشان خودرو صدمیلیاردی کنعانی‌زادگان باشد که پس از ناکامی در جام جهانی فوتبال، دولت جمهوری اسلامی اجازه واردات آن را به او داده است.
پایان پیام/غ
