خبرگزاری فارس ـ حوزه مسجد و هیأت ـ امیرحسین کسائی: در میان هیأتیها مشهور بود به سیدحسین عرب، اما در شناسنامه نامش سیدحسین کردبچه کرمانشاه بود. ۷۷ سال سن داشت و تا حدود ۲ هفته قبل از پرکشیدنش از این دنیای خاکی هم به قول هیأتیها تختهاش وسط بود و در هیأتهای مطرح و چند هزار نفری تهران روضهخوان بود.
آخرین روضهخوانی سیدحسین عرب در شب عاشورای ۱۴۰۲ بود
او استاد دیده بود و همنسل مداحانی همچون احمد شمشیری، سیدجواد ذبیحی، علی قصری و محمد علامه بود. او با مرحوم علامه رفیق صمیمی بود. مرحوم عرب شعربلد بود و حافظه شعری بسیاری داشت و با لحنی آرام و طمأنینه خاص مداحی میکرد.
تصویری از تابوت مرحوم عرب
اما همه اینها که گفتم به کنار چون میان بچه هیأتیها «یاعلی» گفتنهای سیدحسین عرب شهره بود. او عاشق مدح امیرالمومنین بود، اما به قول حاج محمود کریمی وقتی روضه میخواند حتی اگر ارتباط مستقیمی به مولا هم نداشت، وسط خواندن چند «یا علی، یا علی و یا علی» با میزان نفسش میگفت و مستمع را به این عبادت فرا میخواند. مرحوم عرب در روایت خوانده بود که ذکر علی عباده.
مدحخوانی سیدحسین عرب برای امیرالمومنین(ع)
سیدحسین حوالی اذان مغرب روز یکشنبه ۲۲ مردادماه پر کشید و به دیدار اربابش رفت. حال، زمان مراسم وداع هیأتیها با او رسیده بود. مجلس به همت هیأت رایةالعباس(ع) شمیران و حاج محمود کریمی برپا شده بود. مداحان خوشخوانی مانند سیدمحمود علوی، ابراهیم رحیمی، محمدحسین پویانفر، حسین طاهری و ... آمده بودند، اما در مجلس، حاج مهدی آصفی پیرغلام سیدالشهدا و حسین علامه فرزند مرحوم محمد علامه که از دوستان سید به حساب میآمدند هم حضور داشتند.
مجلس با روضهخوانی حاج مهدی آصفی آغاز شد که او روضه حضرت عباس(ع) خواند و گفت: انشاءالله ثوابی از این روضه به استاد اعظم و مولازاده ما سیدحسین عرب برسد که الحق روضهخوان بود. سپس صوت مدحخوانی از مرحوم عرب پخش شد که خواند: «هر دل پی دل سِتان خود میگردد/ هرکس پی هم زبان خود میگردد.» بعد هم مثل همیشه، دم یا علی گرفت و بعض جمعیت ترکید و با گریه دم گرفتند «یا علی و یا علی و یا علی»
حاج محمود کریمی مداح بعدی بود که در مراسم پشت میکروفون رفت. او هم ادامه مدح مولاخوانی سید را گرفت و این شعر را خواند:
دوش رفتم مسجد کوفه، بدیدم روی منبربود گرم خطبه آن شاهنشه دنیا و دینم
گفت ای مردم سلونی، من وصی مصطفایمخازن گنج علوم اولین و آخرینم
من به قرآن باء بسم الله رحمان رحیمممومنون و کوثر و طاها و قدر و یاء و سینم
آل عمران مائده اعراف توبه هود نوحممومنون، شوراء و فتح و صافات و حشر و تینم
مقصد رمز الم نشرح لک صدرک منم منزآنکه آرامش به قلب پاک ختمالمرسلینم
مقصد ذات حق از السابقونالسابقونمحجت اللهم وصی رحمةللعالمینم
به این جای شعر که رسید حاج محمود هم به یاد و سبک سیدحسین عرب دم یا علی گرفت.
او در ادامه این ابیات را خواند:
دست سرمد، یار احمد، ماه مفرد، زیب مسندمهر امجد، نور ایزد، من امامُالعارفینم
دائم هستم، قائم هستم، عالِم هستم، حاکم هستمواصل هستم، فاصل هستم، مرشد روحُالاَمینم
تا قیامت گر شود تفسیر از نهج البلاغهنیست خطی از خطوط صفحه علم الیقینم
او باز دم یا علی گرفت و گفت: اگر دقت داشتید آقای عرب، حین خواندن یک نفس میگرفت و بعد هرچه نفس داشت، این دم یا علی را تکرار میکرد.
او شعر را اینطور ادامه داد:
من معز المومنینم من مذل المشرکینممن بصیرٌ بالعبادم، من هدی للمتقینم
گفته قرآن چنگ باید زد به حبلِ الله جمیعااهل عالم دست پیش آرید من حبلالمتینم
باد و خاک و آب و آتش در پی فرمانگذاریدر شمال و در جَنوب و در یصار و در یمینم
بینوایان را نوایم، دردمندان را دوایمبیپناهان را پناهم، بیمُعینان را معینم
من همان شاهم که شبها جای خواب و استراحتمونس طفل یتیمم، یار هر ویران نشینم
خاطره محمود کریمی از مرحوم سیدحسین عرب
حاج محمود بعد خاطرهای از مرحوم عرب تعریف کرد و گفت: روزی از او پرسیدم: کجا خودت را کاملا در بغل امام حسین(ع) رها کردی؟ کمی طفره رفت و من اصرار کردم تا گفت: در برهه زمانی گرفتاری مالی داشتم. پیش خودم گفتم فردا ۲-۳ وعده روضهخانگی دارم. آنها را که بروم با صلههایش بخشی از مشکلم حل میشود. زندگیام با همین صله روضهها سپری میشد. فردا به خانه اول رفتم دیدم منزل نیستند. وعده ماهانه بود، اما نبودند. به خانه دوم رفتم مسافرت بودند. خانه سوم هم کسی در را باز نکرد. متعجب ماندم. من هرماه میرفتم و برایشان روضه میخواندم و هرچه میدادند میگرفتم اما این ماه نبودند. گفتم یا امام حسین(ع) چه کنم؟ با دوچرخه راه افتادم و رفتم. به یکباره در مسیر دیدم خانمی دست تکان میدهد. وضعیت آنچنانی نداشت، تعجب کردم، کنارش توقف کردم.
محمود کریمی با بیان اینکه آقای عرب همیشه فینه بر سر داشت، گفت: آقای عرب تعریف میکرد: آن خانم از من پرسید، روضهخوان هستی؟ گفتم: بله. دست کرد در کیفش و مقداری پول به من داد و گفت: گره بر کارم افتاده، برایم روضه بخوان. پرسیدم اینجا بخوانم؟ گفت: نه هرجا که میتوانی، به نیت من روضه بخوان و رفت. سوار دوچرخه شدم و به پول نگاهی انداختم و دیدم درست به مقدار نیازم هست. گفتم یا حسین(ع) با من چه کردی؟ شب در خواب امام حسین(ع) را دیدم. به من گفت اهل خانه نبودند، من که بودم. هر چه میخواهی از من بخواه و جای دیگری نرو. سیدحسین میگفت دیگر از آن به بعد تلاش کردم از بغل امام حسین(ع) دور نشوم.
کریمی در ادامه این شعر را به عنوان زبان حال مرحوم سیدحسین عرب خواند:
وقتی که نفس تو سینه، زندونهحال مردنو کسی نمیدونهغیر تو کسی برام نمیمونهیا ابی عبدالله
خدا بسازه؛ همون ساعت که اسیر تابوتمخدا بسازه؛ یه سینهزنی تو مسیر تابوتمخدا بسازه؛ یه یاحسین بگن به زیر تابوتم
تو دین و دنیامی به والله و بااللهدوای دردامی، بینی و بین اللهفقط تو آقامی یا ابی عبدالله
نور قبرم از حرارت تربتزنده میشم از طراوت تربتمیرم تا به اوج، به قدرت تربت
خدا بسازه؛ یکی از اونها که اومده هیأت خدا بسازه؛ بگیرن دست منو تو اون غربتخدا بسازه؛ بذارن زیر سرم یهکم تربت
محمود کریمی به اینجای شعر که رسید، گفت: برای غسل سیدحسین، امروز از همه طرف تربت آوردند. او چندی پیش به محمدحسین پویانفر گفته بود، برای من کفن بخرید. او اعتراض کرده بود که این چه حرفیه؟ اما گفته بود: همین که گفتم، برایم بخرید. امروز پیراهن سیاه محرم سیدحسین را که تا روز آخر عمرش برتنش بود، در کفنش گذاشتیم.
پیکر سیدحسین عرب عصر روز یکشنبه ۲۲ مهرماه در آستان مقدس امامزاده علیاکبر(ع) چیذر توسط حجتالاسلام سیدمحمدرضا اخروی غسل داده شد.
او بعد ادامه داد:
جواب من دینی، تویی تویی باللهمعنی تلقینی، بینی و بین اللهتویی که همرامی یا ابی عبدالله
روزی که میآم به عرصه محشرتنها میذارن منو پدر مادرمیسپاری منو دست علیاکبر
خدا بسازه؛ بگه مادرت این سینهزن ما بودخدا بسازه؛ بگه چشماش تو داغ ما، دریا بودخدا بسازه؛ بگه از اوّلش هم مال مولا بود
با شهدا همراه به والله و بااللهتحت لوای ماه، بینی و بین اللهمحشر کبرامی یا ابی عبدالله
رسم خوب پیشمنبرخوانها
محمود کریمی گفت: رسم خوبی داشتند و دارند، افرادی که پیش منبری میخوانند که حتی اگر ۱۰ دقیقه هم زمان برای خواندن داشته باشند، سینهزنی میکنند. من هم سینهزنی بخوانم تا هم سیدحسین و هم شهدای شاهچراغ فیض ببرند. او سپس نوحه «شاه به خون تپیده بین یه مشت دریده» محرم امسال خود را خواند.
سیدمحمود علوی، مداح بعدی بود که در این مراسم روضهخوانی کرد و گفت الان سیدحسین با ما این شعر را میخواند که مصیبت پدر و مادرم ز یادم رفت/ مصیبت پسر تو نشد فراموشم. او بعد با شعری که سیدحسین عرب در بینالحرمین چندی پیش خوانده بود، از نوکری درت مرا سیر نکن/ جز درگه خود جای دگر پیر نکن!/ من منتظر توام شب اول قبر/ سوگند به جان مادرت دیر نکن؛ روضهخوانی خود را شروع کرد.
حسین طاهری مداح بعدی بود که در این مراسم نوحهخوانی کرد و او این شعر را خواند:
پای غمت گیرم حسین نوشته کتاب تقدیرم حسیناز غیر تو سیرم حسینآخر یه شب تو روضه میمیرم حسینهر شب باید مجنونت شملیلا کیه لیلا تویی قربونت شمبیسر و بیسامونت شمکاشکی یک شب کرب و بلا مهمونت شمجانم حسین جانم حسین
با روضههاش قلبم گرفتقاب چشمامو بارون نم نم گرفتگفتم حسین، گریم گرفتانقد مرده که دست نامردم گرفتهر شب باید مجنونت شملیلا کیه لیلا تویی قربونت شمبیسر و بیسامونت شم
ابراهیم رحیمی آخرین مداحی بود که در این مراسم خواند. همزمان با خواندن این مداح پیکر روی دستان هیأتیها بلند شد. ابتدا در حسینیه امامزاده چند قدمی را با ذکر یا حسین تشییع کردند و سپس به بیرون از امامزاده مشایعت کردند.
مراسم تشییع پیکر سیدحسین عرب بناست از ساعت ۱۵ امروز سهشنبه ۲۴ مردادماه از مسجد گیاهی تجریش به سمت آستان مقدس امامزاده صالح(ع) تشییع شود.
اینجا آخرین منزلگاه مرحوم سیدحسین عرب در امامزاده صالح(ع) است
پایان پیام/