به گزارش خبرنگار حوزه مسجد و هیأت خبرگزاری فارس، حجت‌الاسلام والمسلمین حسین انصاریان استاد حوزه علمیه و مفسر قرآن کریم در سخنانی‌ به مناسبت ماه صفر برای شناخت بهتر امام حسین(ع) به موضوع  «ابی‌عبدالله (ع)، کانون عشق الهی» پرداخت.

حجت‌الاسلام انصاریان در این خصوص اظهار داشت: پیغمبر(ص) جمله‌ای درباره حضرت حسین(ع) فرموده‌اند که سنی و شیعه نقل کرده‌اند؛ حضرت می‌فرمایند: «حُسَیْنٌ مِنِّی وَ أَنَا مِنْ حُسَیْنٍ» این یک معنی ظاهری دارد که حسین از من است و من از حسین؛ ولی مگر معنی این جمله همین است؟ حکمای بزرگ الهی این را باید با قاعده «اتحاد عقل، عاقل و معقول» حل کنند و معنای این جمله به این راحتی به‌دست نمی‌آید.

وی ادامه داد: «حُسَیْنٌ مِنِّی وَ أَنَا مِنْ حُسَیْنٍ» یعنی من با او اتحاد هویتی، شخصیتی، عقلی، روحی، عملی و ایمانی دارم. منهای مقام نبوت که مقامی اختصاصی است، حسین همه وجود من است. من است، دوتا نیستیم!

انصاریان اضافه کرد: بعد حضرت رو به پروردگار عالم کرده و برای ابی‌عبدالله(ع) دعا کردند: «اللّهُمَّ إنّی اُحِبُّهُ فأحِبَّهُ» خدایا! من پیغمبر تو هستم، من با همه وجودم، علمم و شخصیتم، عاشق حسین هستم، تو هم عاشق حسین باش. مستجاب شدن دعای پیغمبر(ص) زمان ندارد و این یک دل‌خوشی عجیبی برای همه ماست که هر کس عاشق حسین(ع) باشد، خدا عاشق اوست. سعی کنید عشق و محبت بامعرفتی پیدا کنید!

این استاد حوزه علمیه گفت: پیغمبر(ص) همواره می‌فرمودند: «حُسَیْنٌ سِبْطٌ مِنَ الْأَسْبَاطِ» حسین نوه‌ای از نوه‌های دختری است. کدام مادر در دختران عالم، مثل مادر ابی‌عبدالله(ع) است که فرزند این مادر، نوه پیغمبر(ص) است؟! کدام پدربزرگی، مثل پدربزرگ ابی‌عبدالله(ع) است؟! کدام پدری، مثل پدر ابی‌عبدالله(ع) است؟ کدام جدی، مانند جد ابی‌عبدالله(ع) است؟ مادرش سیدة نساءالعالمین، پدرش ولی‌الله‌الاعظم امیرالمؤمنین(ع)، جدّش خاتم‌النبیین و خود این نوه، بزرگ‌ترین انسان در این عالم است.

وی با اشاره به اینکه اگر بنا باشد من بپرسم عشق چند حرفی است و مستمع به من جواب بدهد که معلوم است، سه حرف است: «عین، شین، قاف»، تصریح کرد: ولی من به او می‌گویم که عشق چهار حرفی است. حسین(ع) کانون عشق است؛ اصلاً خود عشق است. پدرش، مادرش و جدّش، معدن محبت، رأفت و احسان هستند.

انصاریان گفت: اگر ما با ابی‌عبدالله(ع) از نظر اعتقاد، ایمان، اخلاق و عمل پیوند بخوریم، شما حساب کنید که به چه معدنی پیوند خورده‌ایم و محبوب خدا می‌شویم؛ چنان‌که در همین روایت داریم: «أَحَبَّ اللَّهُ مَنْ أَحَبَّ حُسَیْناً». همچنین محبوب پیغمبر(ص)، امیرالمؤمنین(ع)، صدیقه کبری(س)، حضرت مجتبی(ع) و همه انبیا و امامان می‌شویم.

این مفسر قرآن کریم تصریح کرد: این چه سرمایه عظیمی است که خداوند به جهانیان عطا کرده و چه مایه فوق‌العاده‌ای است که در عالم نمونه ندارد. پیغمبر(ص) می‌فرمایند: من این جمله را در شب معراج بر صفحه عرش الهی دیدم: «اِنَّ الْحُسین مِصباحُ الْهُدی وَ سَفینَهُ الْنِّجاة» ابی‌عبدالله(ع) چراغ راهنماست و ما را به خدا، قیامت، عمق قرآن و انبیای الهی راهنما می‌کند. ابی‌عبدالله(ع) کشتی نجات است؛ هر کسی بودی و هر که هستی، به این کشتی متوسل بشو، یقیناً نجات پیدا می‌کنی و از بلاهای دنیا و آخرت آزاد می‌شوی.

وی گفت: مطالب درباره ابی‌عبدالله(ع) خیلی فراوان است؛ ایشان مصداق بسیاری از آیات قرآن است: آیه مودّت، آیه طهارت، آیه اجر رسالت، آیه جهاد، آیه شهادت و آیه معرفت. مگر ایشان به این راحتی قابل‌شناخت هستند؟ البته قابل‌شناخت است و ما نباید خودمان را محروم کنیم، بگوییم ما نمی‌توانیم بشناسیم؛ چراکه ما می‌توانیم در حد خودمان بشناسیم و نباید از حقایق الهیه فاصله بگیریم.

فیلم کامل این سخنرانی را ببینید:

پایان پیام/