به گزارش گروه بینالملل خبرگزاری فارس، «نبیه بری» رئیس پارلمان لبنان در گفتوگویی با روزنامه مصری «الاهرام» به سوالاتی درباره آخرین تحولات لبنان پاسخ داد.
تحولات لبنان
بری در پاسخ به این سوال که برداشتش از اتفاقات لبنان چیست،گفت: لبنان جز با اعتدال و وحدت نمیتواند ادامه دهد حتی در مقاومت در برابر اسرائیل نیز اگر وحدت لبنان نبود موفق نمیشد. بهترین روش مقاومت علیه هر دشمنی از جمله اسرائیل وحدت داخلی است. آنچه اتفاق افتاده «کرونای سیاسی» است این کرونا منجر به اتفاقاتی شد که هیچ کسی ابدا انتظار آن را نداشت. لبنانی که سوئیس شرق خوانده میشد و تمام عربها را دوست دارد و همه عربها نیز آن را دوست دارند تا کنون ورشکسته نشده است لبنان از نظر منابع غنی است و دریایی پر از گاز دارد اما نقدینگی ندارد دلیل عدم وجود نقدینگی و بحرانی بودن وضعیت اقتصادی، فقدان سیاسی است نه فقر سیاسی.این دلیل وضعیتی است که اکنون دچار آن هستیم. اما در آینده نزدیک چه؟ انتخابات پارلمانی در ماه می آینده است و پس از آن انتخابات ریاستی در ماه اکتبر. باید تغییراتی در روش ایجاد شود. دولت لبنان در این اثناء باید مذاکرات با صندوق بینالمللی پول را تکمیل کند.
انتخابات لبنان
نبیه بری درباره انتخابات لبنان هم تصریح کرد، هیچ کسی نمیتواند مانع برگزاری انتخابات شود و اطلاعاتی که وی از رؤسا، وزرا و سفرا در دیدارها به دست آورده این است که همه به اجماع بر برگزاری انتخابات لبنان (در بهار ۱۴۰۱) اجماع دارند.
پیشنهاد کویت
وی درباره طرحی که کویت اخیرا با هماهنگی شورای همکاری به لبنان ارائه داد، گفت، اختلاف در این طرح درباره دو قطعنامه ۱۵۵۹ و ۱۷۰۱ است. قطعنامه ۱۵۵۰ صادره سال ۲۰۰۴ است که اخراج تمام قوای خارجی از خاک لبنان را مطرح میکند نیروهای سوری از لبنان خارج شدند اما نیروهای اشغالگر اسرائیلی هنوز خارج نشدهاند پس چرا خواستار خروج آنها نمیشوند؟ پس از آن قطعنامه ۱۷۰۱ در سال ۲۰۰۶ صادر شد که در متن آن صریحا بر ضرورت اجرای قطعنامه و خروج اسرائیل از مزارع شبعا و غیره تأکید شده است همه لبنانیها از این قطعنامه راضی هستند اما چرا درباره موضع اسرائیل سکوت کردهاند؟
بری تأکید کرد: اگر درباره وضعیت کنونی لبنان تأمل کنید شاهد محاصره عربی علیه آن هستید نه به این معنا که تمام کشورهای عربی آن را محاصره کردهاند بلکه استثناء نیز وجوددارد که اولین آن کشور مصر است.
ترسیم مرزی
وی در خصوص مذاکرات ترسیم مرزی هم گفت: یازده سال پرونده مذاکرات مرزی را در دست داشتم و با سازمان ملل و آمریکاییها درباره مذاکرات با اسرائیل مذاکره کردم. در زمان «رفیق الحریری» در منطقه الناقوره به تفاهمی به نام تفاهم ۱۹۹۶ تحت نظارت سازمان ملل و با حضور افسری اسرائیلی، لبنانی و یک افسر از«یونیفل» دست پیدا کردیم. این شکل باید در تعیین مرزهای دریایی نیز رعایت شود همانگونه که در ترسیم مرزهای زمینی بود... همواره به مذاکرهکنندگان بویژه آمریکاییها میگفتم که من از آبهای فلسطینی حتی به میزان یک استکانی که در مقابلت است نمیخواهم و حاضر نیستم یک استکان (از آب لبنان) را بدهم من خواهان ترسیم مرزها هستم اگر سهم من یک کیلومتر است قانعم و اگر دو هزار کیلومتر است از یک سانتیمتر آن نمیگذرم.
بری ادامه داد: پس از گذشت پنج سال و تغییر پنج نماینده آمریکایی توانستیم به توافق تفاهمی برسیم که از واشنگتن، از طرف من در بیروت و از اسرائیل اعلام شد در همان زمان چارچوب هم مشخص شد و من اعلام کردم که نقشم تمام شد. این موضوع را به ارتش و قوه مجریه واگذار کردم. در همان جلسه اول توافق همانطور که ترسیم کرده بودیم انجام شد؛ همه بدون استثناء باید بدانند که این توافق جزء لاینفک تفاهم است و پس از آن مطالبات لبنان مطرح شد و به جای آغاز ترسیم صحبت از نقاط بود و اختلافات بر سر خط ۲۹، ۲۳ یا خط «هوف» بود و در تمام اینها بر موضع خودم تأکید کرد. از خطوط صحبت نمیکنم از مرزها میگویم این اتفاقی بود که رخ داد و باعث تأخیر شد. پس از چند روز فرستاده آمریکا آمد و من آخرین نفری بودم که با وی دیدار کرد. باز هم همان سخن ده ساله را از من شنید اما من شاهد تغییری بزرگ بود و این تغییر؛ خوشبینی زیاد وی بود. پس از آن مشخص شد که وی «میشل عون» رئیسجمهور به وی گفته "مطالبات ما درباره خط ۲۹ در مرحله مذاکره است اما من اکنون خواستار مسیری هستم که نبیه بری پیموده یعنی تأکید بر مرزها". معتقدم که باب تفاهم باز است اما خوشبین نیستم زیرا نیتها خصمانه و زیادهخواهی اسرائیل را میشناسم. اختلافی وجود ندارد و اجازه آن را نمیدهیم زیرا این مسأله بسیار مهم است؛ اجازه نخواهیم داد که کسی جرعهای از آب دریای ما بردارد.
انتهای پیام/م