محمدرضا سرشار در کتاب تازه‌اش، رمان جنگ و صلح تولستوی را نقد کرد
04:00 2024/02/07

به گزارش خبرگزاری فارس، این اثر با نگاهی نقادانه و پژوهشی به رمان مشهور «جنگ و صلح» نوشته شده است. سرشار در این پژوهش، قصه، اشخاص داستان، ساختار، پیرنگ، نثر، پرداخت و درون‌مایه‌های این رمان را مورد بررسی قرار داده است.محمدرضا سرشار در دهه ۷۰، رمان «جنگ و صلح» تولستوی را در حلقه نقد حوزه هنری و دفتر ادبیات ایثار بنیاد جانبازان نقد می‌کرد که حاصل آن نقدها، یک کتاب ۲۳۰ صفحه‌ای با نام «نگاهی تازه به جنگ و صلح» شد.

وی همچنین تصمیم گرفت رمان حجیم «جنگ و صلح» را که به زعم وی ارزشمند اما دارای بخش‌های زایدی است و لازم است برای خواننده امروزی منسجم‌تر و خوش‌خوان‌تر شود، تلخیص کند. «نگاهی تازه به جنگ و صلح» با شمارگان هزار و ۲۵۰ نسخه و قیمت ۱۶۰ هزار تومان منتشر شده توسط انتشارات سوره مهر در دسترس دوست‌داران ادبیات کلاسیک قرار دارد.

رمان «جنگ و صلح» اثر جاودانه «لئو تولستوى» اوضاع تاریخى و اجتماعى روسیه را در سال‌هاى ۱۸۰۵ تا ۱۸۲۰ به تصویر می‌کشد و فاصله زمانى ۱۵ ساله از زندگى قهرمانان خود را دربر می‌گیرد. وقایع این رمان، بر بستر ۲ جنگ بزرگ بین روسیه‌‏ تزارى به سرکردگى «تزار الکساندر» و دولت فرانسه به رهبرى«ناپلئون بناپارت» و ۱ دوره وقفه کوتاه بین این ۲ جنگ جریان‌ ‏دارد.

قهرمان واقعی کتاب جنگ و صلح (War and Peace) مردمانی هستند که در حال دفاع از کشورشان در مقابل ارتش متجاوز و دلیر ناپلئون قرار گرفتند. مساله از یک مجلس اشرافی آغاز می‌شود که در آن صحبت از حمله سریع و ناگهانی ناپلئون به روسیه می‌شود. در حقیقت شخصیت‌های اصلی رمان اشراف هستند که سرنوشتشان در هم گره می‌خورد. لئو تولستوی (Leo Tolstoy) قصد دارد، سرگذشت ۵ خانواده‌ روسی به نام‌های کنت رستوف، واسیلی کوراگین، آنا میخاییلونا و … در زمان جنگ و آتش سوزی را به تصویر کشد.

با این نگاه، قهرمانان اصلی سطح اول داستان را می‌توان ناپلئون بناپارت، تزار الکساندر اول، کوتوزوت و در درجه‌هایی به مراتب پایین‌تر اسپرانسکی و… دانست. در مورد این افراد، جنبه‌های خانوادگی و خصوصی یا اصلاً مدنظر تولستوی نیستند یا بسیار کمرنگ و حاشیه‌ای مطرح شده‌اند. حال آنکه جنبه‌های تاریخی و سیاسی آنان، بسیار پررنگ و اصلی شده‌اند. به عبارت دیگر، اینان به عنوان شخص خودشان، چندان مدنظر نویسنده نیستند؛ بلکه وجه تاریخی و سیاسی ایشان برای او مهم است.

پایان پیام/