گروه فرهنگ عمومی خبرگزاری فارس؛ «پرویزخان» درباره زنده‌یاد پرویز دهداری، مربی کهنه‌کار فوتبال ایران است که توانست با جوانان بی‌ادعای فوتبال ایران، به یک برد حیثیتی مقابل کویت ـ که آن زمان مورد حمایت رژیم بعثی عراق بود ـ دست یابد.

همه بازیگران نقش‌های «پرویزخان» مابه‌ازای بیرونی دارند و اولین روزهای بازیگری احمدرضا عابدزاده، جواد زرینچه، سیروس قایقران و ... را به تصویر می‌کشد. قصه از این قرار است که عراق به عنوان یک کشور عربی از تیم قدرتمند کویت حمایت می‌کند و این همسایه جنوبی به گربه سیاه فوتبال ایران در دهه ۶۰ تبدیل شده است.

مقابله با بازیکن‌سالاری و یافتن بازیکنان جدید از زمین‌های خاکی تهران و شهرستان‌ها، هنر مربی بزرگی چون پرویز دهداری است، اما این‌که با همان جوانان بی‌نام و نشان، جلوی تیم گران‌قیمت کویت، قد علم می‌کند و مقابل آن پیروز می‌شود، به موازات چالش‌های سیاسی آن زمان و دخالت‌های دستگاه‌های غیرورزشی در فوتبال اهمیت می‌یابد.

پرویز دهداری، انگ و برچسب می‌خورد، بازیکنانش استعفا می‌دهند و شرایط برای ادامه کارش سخت می‌شود، اما پیرمرد از پا نمی‌نشیند و دست آخر، برای خوشحالی دل یک ملت، حتی منت بازیکن مغرورش را می‌کشد. ولی منهای او، موفق می‌شود به یک برد تاریخی دست پیدا کند و مردمش را شاد ببیند.

«پرویزخان» فیلمی سراسر غرورانگیز است که شادی و شعف بین بینندگانش توزیع می‌کند و آن‌چه به عنوان برشی از یک شب عملیات به این اثر سنجاق شده، کاملاً هنرمندانه، دقیق و بدون شعار است که در جای بسیار خوبی هم تمام می‌شود و از زیاده‌گویی و کلیشه‌گرایی فاصله می‌گیرد.

«پرویزخان» اثر یک کارگردان فیلم‌اولی به نام علی ثقفی است.

پایان پیام/