خبرگزاری فارس ـ گروه قرآن و فعالیت‌های دینی ـ مهدی احمدی: طی روز‌های اخیر فیلمی از سخنان لغو و موهن فائزه هاشمی پخش شد که در آن می‌گفت: پیامبر (ص) چون کار اقتصادی بلد نبود، اموال حضرت خدیجه (س) را حرام کرد.

این سخنان موهن فائزه هاشمی اعتراضات زیادی به همراه داشت تا جایی که برخی مخاطبان با ثبت پویشی در سامانه فارس من خواستار برخورد جدی با فائزه هاشمی شدند که برای مشاهده این پویش می‌توانید از اینجا اقدام کنید.

اما سؤال اینجا است که آیا حضرت خدیجه (س) که عقیله قریش بود، با ازدواج و واگذاری اموالش به پیامبر (ص) چنین بی‌تدبیری بزرگی را انجام داد و یا اینکه در تصمیمی هوشمندانه با نثار ثروتش به پیامبر (ص) و خرج آن در راه اسلام خود را جاودانه تاریخ کرد؟

آنچه واضح است، این است که در هوش و ذکاوت خدیجه (س) هیچ شکی نیست و همین هوش و ذکاوت سبب شد تا در حساس‌ترین لحظه زندگی‌اش بهترین تصمیم، یعنی ازدواج با پیامبر (ص) را بگیرد و در تصمیم درست بعدی با نثار همه اموالش به اسلام، ریشه این نهال نوپا را تنومند‌تر کرده و عزیز خدا شود تا جایی که از ایشان به عنوان یکی از چهار زن برتر تاریخ بشر یاد می‌کنند.

حضرت خدیجه زنی بازرگان و دارا بود که به خرید و فروش ابریشم اشتغال داشت. آن حضرت در قبیله قریش به «اِمرأةالقریش» شهرت داشت. طبق برخی نقل‌ها خدیجه پیش از پیامبر اسلام، دو بار ازدواج کرده بود، اما تعدادی از محققین از جمله جعفر مرتضی عاملی بر این عقیده‌اند که حضرت خدیجه با کسی ازدواج نکرده بود و اولین و تنها ازدواج او، ازدواج با پیامبر اسلام حضرت محمد (ص) بود.

ازدواج و در واقع آشنایی پیامبر (ص) و حضرت خدیجه (س) در یک سفر کاری و تجاری رخ داد و همین امر نشان می‌دهد پیامبر (ص) پیش از بعثت با امور تجاری و مالی بیگانه نبود و بر خلاف گفته فائزه هاشمی، پیامبر (ص) در حد بضائتش داد و ستد و تجارت می‌کرد که در یکی از همین سفر‌ها با حضرت خدیجه (س) همسفر بود و با ایشان آشنا شد.

اختلاف طبقاتی میان پیامبر (ص) و حضرت خدیجه (س) زیاد بود اما حضرت خدیجه (س) پی به روحیه معنوی و آینده درخشان پیامبر (ص) برده بود، از این رو ازدواج با پیامبر (ص) را خودش مطرح کرد. همین اختلاف طبقاتی عاملی بود که ابتدا پیامبر (ص) راضی به این ازدواج نبود، اما حضرت خدیجه (س) در این باره به پیامبر (ص) فرمودند: «آیا کسی که تصمیم گرفته است خویشتن را به پیامبر (ص) ببخشد و جان ناقابل را فدای او کند، برای او مشکل است که ثروت و دارایی خویش را نیز بر او ببخشد و هر آنچه دارد همه را نثار قدم دوست کند؟»

مال دنیا برای حضرت خدیجه (س) در مقابل پیامبر (ص) تا حدی بی ارزش بود که خود حضرت مبلغ ۴ هزار دینار بابت پرداخت مهریه به پیامبر (ص) اهدا کرد، اما حضرت ابوطالب (ع) نپذیرفت و فرمود: مهریه این ازدواج آسمانی را من پرداخت می‌کنم.

حضرت خدیجه (س) از زنان بزرگ قریش بود و علاوه بر اموال و املاک فراوان به عقل و کیاست معروف بود و همین عقل و کیاست سبب شد تا راه سعادت را برگزیند و به جای مال‌اندوزی راهی را برود که جاودانه تاریخ شود و به عنوان چهار زن برتر تاریخ مطرح شود. در بین زنان عالم در همه تاریخ چهار زن به کمال رسیدند و برترین زنان تاریخ شدند. آسیه همسر فرعون، مریم دختر عمران نبی خدیجه همسر پیامبر و فاطمه دختر پیامبر (ص).

بی شک قرار گرفتن نام خدیجه (س) در بین چهار بانوی برتر تاریخ به دلیل همین ازدواج آسمانی و اعطای اموال در راه اسلام بود و اگر حضرت چنین نمی‌کرد همان زمان در تاریخ گم می‌شد و هیچ‌گاه به عنوان اولیاء الله از ایشان نام برده نمی‌شد.

اما خدیجه (س) بهترین راه را برای خود برگزید و در این راه همه اموالش را به پیامبر (ص) واگذار کرد تا خرج اعتلا و سربلندی اسلام کند و چه بسا عزت امروز ما و همه مسلمانان مدیون این گذشت و فداکاری آن بانوی بزرگوار است.

پس ثروت خدیجه (س) نه تنها حرام نشد، بلکه خرج آن برای اسلام آنچنان برکتی ایجاد کرد که نه تنها خودش در دو دنیا سعادتمند شد، بلکه از مواهب آن هنوز همه ما بهره‌مندیم و دین اسلام نصرتش را مدیون فداکاری این بانوی نمونه می‌داند.

انتهای پیام/