خبرگزاری فارس؛ یادداشت- علی شعبانی: دو جریان منتصب به اصلاحات به نام «مجمع مدرسین و محققین حوزه علمیه قم» و «مجمع روحانیون مبارز» به مناسبت سالگرد ارتحال امام راحل رضوان الله علیه بیانیه های جداگانه اما با محتوای مشابهی صادر نمودندکه این دو بیانیه از چند منظر کلی قابل توجه است :
اول : محتوای این دوبیانیه به شدت ساختارشکنانه تر شده است به گونه ای که اگر امضای بیانیه و یکی دو جمله آن را حذف کنید، هیچ تفاوتی با آنچه بی بی سی و ایران اینترنشنال و ووآ و سایر رسانه های ضد انقلاب می گویند و می نویسند ندارد. برخی مضامین این دو بیانیه را بخوانید:
.نظام اقتصادی و سیاسی همخوانی قابل قبولی با آرمانهای انقلاب ندارد ... از اهداف نخستین فاصله گرفته است.رشد فراوان فساد.تورم فاحش .نابسامانی ها شدت گرفته است.فساد سیاسی و اقتصادی در تار و پود نظام رخنه کرده.تهدید و ترساندن دگر اندیشان .امروز کشور و ملت در پی برخی بی تدبیری ها و ناخالصی ها در گرداب هولناکی از مشکلات چنان گرفتار آمده است که نه تنها امروزش تیره و تار است که آینده اش وحشتناک تر از امروز است.پیشنهاد مذاکره مستقیم.توجه به برجام در جراحی اقتصادی.«میزان رأی ملت است » را تحریف می کنند و بر اساس همین تحریف عمل می کنند بگونه ای که مراجعه به آراء عمومی و انتخابات مضمون و محتوای خود را از دست داده است.امروز فساد در اشکال مختلف خود در نظام اداری و مدیریتی کشور فراگیر شده.خانه از پایبست ویران است، خواجه در فکر نقش ایوان است.حادثه دلخراش فرو ریختن ساختمان مترو پل .... نمونه کوچکی از فساد عمیق اداری و مدیریتی است
به نظر می رسد برای اثبات این ادعاهای سراسر کذب نیاز به استنادات و آمار و ارقامی ست که در صورت عدم ارائه برخی از این اتهامات قابل پیگرد توسط مدعی العموم می باشد
دوم : با توجه به دیدگاه های اخیر برخی از اعضای این دو تشکل سیاسی که شباهتی به محتوای این بیانیه ندارد ، باید دید آیا همه آنها محتوای این بیانیه ها را تأیید می کنند و به عبارتی دیگر موضع شفاف آنها نسبت به صدور این بیانیه ها چیست؟ سکوت برخی آقایان علی رغم مخالفت درونی با این بیانیه ها به نوعی شراکت در گناه نابخشودنی تضعیف نظام است
سوم : همانگونه که وزیر اطلاعات روز گذشته اعلام کردند ، بر اساس اطلاعات مستند ، دشمنان ایران عزیز سه راهبرد را برای مقابله با نظام در پیش گرفته اند که یکی از آنها تحریک به اعتراضات عمومی است و محتوای این دو بیانیه به شدت در راستای این هدف بیگانگان ارزیابی می شود و قابل بررسی توسط نهادهای امنیتی می باشد که آیا این هم راستایی سهوی است یا دستهای پشت پرده ای در میان است؟
چهارم : چند دلیل کلی در مورد نقض ادعای مطروحه در این دو بیانیه :
.انتصاب مشکلات اقتصادی و حتی تحریم ها به دولت کنونی از نظر علمی واقعا سخیف و بی ارزش است چرا که همه می دانند که مشکلات اقتصادی فعلی ناشی از دولت نوپای سیزدهم نیست و هر اقتصاددانی اذعان دارد که مشکلات اقتصادی ما ناشی از مبانی غلطی است که اتفاقا از دلایل انشعاب مجمع روحانیون از جامعه روحانیت بود و آقایان انشعابی مخالف اقتصاد آزاد و طرفدار اقتصاد دولتی بودند و ....
.نکته دوم اینکه آخرین دولت مورد حمایتشان (دولت آقای روحانی) ضعیفترین عملکردها را از نظر توجه به حل مشکلات اقتصادی و حتی ضعیف ترین عملکرد ها را در نتیجه گرفتن از تکیه بر کدخدا داشت.
.در مورد تحریمها نیز تقریبا تمامی آنها مربوط به دولتهای گذشته است و هیچ ارتباطی به دولت جدید ندارد و ضمن اینکه اساسا تکیه بر حل مشکل با اتکا بر روشی که اختیارش در دست دولتهای بدعهد و نامرد است، خطای روشنی است که هر عقل سلیمی آن را نمی پذیرد.
.در مورد فاصله گرفتن از آرمانهای انقلاب باید یادآوری کرد که آرمان امام استقلال و آزادی و جمهوری اسلامی بود و این شما هستید که استقلال را می خواهید با تسلیم شدن در برابر غرب بگیرید و این شما بودید که در دوران دولتهای مورد حمایتتان مخالفین را بی سود و حواله به جهنم می دادید و آنها را فاقد شناسنامه و بی هویت می خواندید و این شما بودید که اکنون برای اسلامیت نظام که آرمان اصلی امام بود بر راهبرد تساهل و تسامح پافشردید و ....
پنجم: بر فرض همه شرایط نا مطلوبی که به آن اشاره کردید واقعیت داشته باشد . آیا نا امید کردن مردم بر خلاف مشی امام راحل نبود که در وصیتنامه خود فرمودند: «از توطئه‌های مهمی که در قرن اخیر، خصوصاً در دهه‌های معاصر، و بویژه پس از پیروزی انقلاب آشکارا به چشم می‌خورد، تبلیغات دامنه‌دار با ابعاد مختلف برای مأیوس نمودن ملتها و خصوص ملت فداکار ایران از اسلام است". و آیا القای نا امیدی در این بیانیه ها مغایر با تعالیم عالیه اسلام نیست که یأس و نا امیدی را از گناهان کبیره بر می شمرد و آیا القای نا امیدی همزبانی با دشمنان قسم خورده انقلاب اسلامی نیست؟
ششم : اگر محصول انقلاب اسلامی همه مشکلاتی باشد که شما در بیانیه هایتان به آن اشاره کردید، چرا در دولتهایی که دوستان شما بر آن حاکم بودند (هشت سال موسوی – هشت سال مرحوم هاشمی – هشت سال خاتمی و هشت سال روحانی) برای این مشکلات گریبان چاک نکردید؟ چرا پاسخگوی 32 سال دولتهای منتصب به جریان فکری خودتان نیستید؟ چرا در هشت سال دولت آقای روحانی که بیشترین مفاسد اقتصادی و بیشترین مشکلات معیشتی برای مردم رقم خورد ، اینگونه منتقد نبودید؟
هفتم: بازخوانی برخی سوابق مجمع روحانیون مبارز در این مقال خالی از لطف نیست:
.یادتان باشد که چند تن از اعضای همین مجمع بعد از حمله صدام پلید به کویت ، خواستار کمک به صدام بودید تا ایران را در گرداب جنگ خلیج فارس قرار دهید.
.یادتان باشد که در بلوای فتنه تیرماه سال 78 دبیر کنونی مجمع و روزنامه اوکه در حقیقت ارگان مجمع روحانیون بود چگونه آتش فتنه را روشن نمود و موجب بروز حوادث کوی دانشگاه شدید.
.فراموش نکنید که در سال 88 با ادعای دروغ تقلب در انتخابات (که رئیس مجمع بر خلاف مواضع آشکارتان ریا، در جلسات خصوصی تقلب در انتخابات را تکذیب نمود) اما شما در 28 خرداد 88 با ادعای دروغ تقلب ، بیانیه دادید و مردم را برای حضور در خیابانها تحریک نمودید و دیرهنگام آن بیانیه را پس گرفتید
.بخاطر داشته باشیددر روزنامه تان (سلام) انتقاد از چهارده معصوم را مجاز اعلام کردید و به شهید والامقام نواب صفوی نسبت «آدم کش» دادید
.فراموش نکنید که به نود نماینده مجلس دوم که به نخست وزیری موسوی علیرغم توصیه امام رأی ندادند ، آنان را مخالف ولایت مطلقه فقیه خطاب کردید و اکنون از ولایت فقیه در حد قانون اساسی هم حمایت نمی کنید
.به یاد بیاورید که چقدر بر اقتصاد دولتی تأکید می کردید و بخاطر همین با مرحوم مهدوی کنی و بزرگان جامعه روحانیت اختلاف داشتید و حالا سردمدار اقتصاد لیبرالیستی شده اید
.یادتان باشد که می گفتید ما به دنبال حفظ نظام هستیم اما اکنون با بیانیه هایتان برای مقابله با نظام دنبال یارگیری هستید
.ما از خاطرمان نمی رود که از ده تا کلمه ای که می گفتید نه تا در مورد مبارزه با آمریکا و اسلام آمریکایی بود و حتی ناجوانمردانه اشخاص بزرگی از مبارزان و علما در جامعه روحانیت را متهم به اسلام آمریکایی کردید و حالا در سالگرد امام بر ضرورت ارتباط مستقیم با آمریکای خبیث می نویسید در حالی که (به قول یکی از خطبای محترم) امام راحل تنها در دو سال آخر عمر شریفشان 17بار در مورد اسلام آمریکایی هشدار دادند.
.فراموش نکنید که نظام کوپنی و سهمیه بندی را دولت مورد حمایتتان ایجاد کرد و حالا توزیع عادلانه یارانه ها را به عنوان کوپونیسم مورد تمسخر قرار می دهید.
.به خاطر داشته باشید که از روزگاری که حد اقل تکیه بر حاکمیت اسلام را شعار می دادید به روزی رسیده اید که تساهل و تسامح در دین را مطالبه می کنید
هشتم : حفظ نظام از مهمترین تأکیدات امام راحل بود که آن را از اوجب واجبات می دانستند و در وصیت نامه خود نیز بر آن تأکید نموده و فرمودند: "امروز بر ملت ایران، خصوصاً و بر جمیع مسلمانان، عموماً، واجب است این امانت الهى را ...با تمام توان حفظ کرده و در راه ایجاد مقتضیات بقاى آن و رفع موانع و مشکلات آن کوشش کنند.» با این توصیف هرگونه سخن یا نوشته و بیانیه ای که در جهت تضعیف نظام باشد بر خلاف آرمانهای امام و به فرمایش ایشان ترک واجب خواهد بود. همه متولیان این بیانیه ها بر شاخه های این نظام مقدس نشسته اند و بریدن شاخه نتیجه ای جز سقوط در پی ندارد.
نهم : یکبار دیگر منشور برادری را که امام راحل رضوان الله علیه در سال 67 منتشر فرمودند را بخوانید تا به وظایف خظیر جناح های سیاسی آشنا شوید.
والسلام علی من اتبع الهدی
انتهای پیام/
