روز 20 تیرماه نخستین شماره جدید روزنامه هم‌میهن  به مدیرمسئولی «غلامحسین کرباسچی» منتشر شد. نکته قابل‌تأمل در نخستین شماره دوره جدید این روزنامه اصلاح‌طلب، انتشار یادداشتی از «مسعود بهنود» است.

قابل تامل این که مدیران این روزنامه به ظاهر اصلاح‌طلب از مسعود بهنود با عنوان «روزنامه‌نگار پیشکسوت» نام برده‌اند.

انتشار این یادداشت، آن هم در شماره نخست یک روزنامه که پیش از آن درباره دور جدید انتشار آن تبلیغات گسترده‌ای صورت گرفته بود، قطعاً حاوی پیام یا پیام هایی است.

«مسعود بهنود» براساس مستندان غیرقابل انکار همان شخصی است که در رژیم پهلوی به «خبرچین ساواک» معروف بود. بر اساس آنچه در اسناد ساواک آمده است، تشکیلاتی به نام «سام» (سازمان آزادگان متحد)- که مسعود بهنود نیز از عوامل آن بود- در اواخر رژیم پهلوی برای حفظ آن رژیم تشکیل شد. در آن مقطع، بهنود سردبیر مجله تهران مصور به مدیریت عبدالله والا بود.

مسعود بهنود، علاوه بر سردبیری مجله تهران مصور، برنامه‌هایی مانند «تیتر اول» و «صفحه اول» را با کار ویژه تطهیر و بزک سازمان جنایتکار ساواک، روی آنتن تلویزیون شاهنشاهی برد.

و اما در خصوص ارتباط نزدیک بهنود با تشکیلات ساواک می‌توان به یکی از فیلم‌های آرشیو تلویزیون دوره طاغوت استناد کرد. این فیلم مربوط به جلسه مطبوعاتی «پرویز ثابتی» با برخی خبرنگاران است.

در این جلسه مسعود بهنود در ردیف اول نشسته و بر اساس مستندات موجود، خبرنگارانی که در جلسه مذکور اجازه سؤال از رئیس ساواک را داشته‌اند، همگی مورد اعتماد و به عبارتی گزینش‌شده بودند.

مسعود بهنود براساس یک سناریوی از پیش تعریف شده، پس از پیروزی انقلاب اسلامی، با ظاهرسازی این‌گونه وانمود کرد که از گذشته خود پشیمان است. وی برای اثبات ادعای خود فیلم‌نامه «خانه عنکبوت»- علیه رژیم پهلوی- را نوشت و در آن ایفای نقش کرد. بهنود همچنین با افشاگری علیه برخی از سران رژیم شاه، تقلا کرد تا خود را از محاکمه برهاند.

«پتکین آذرمهر» نویسنده ضدانقلاب مقیم انگلیس نیز در توصیف بهنود گفته است: «مسعود بهنود حتی اصلاح‌طلب هم نیست. او راحت‌طلب است و مثل آب خوردن دروغ می‌گوید.»

مسعود بهنود در سال 1376 در روزنامه «جامعه» و در کنار اکبر گنجی، ابراهیم نبوی، عمادالدین باقی، ماشاءالله شمس‌الواعظین، محسن سازگارا و حمیدرضا جلایی پور، در اولین روزنامه منتسب به جریان اصلاح‌طلب شروع به فعالیت کرد.

این نشریه به‌دفعات به نشر اکاذیب و اتهام زنی به ارکان حاکمیت پرداخت. تشویش اذهان عمومی، انتشار اخبار محرمانه، افترا و توهین نسبت به نیروهای مسلح و مقامات نظامی، نشر اکاذیب، توهین و حمله به مقدسات مذهبی و مسئولان نظام، اشاعه و ترویج فرهنگ غرب، اشاعه فحشا و درج مطالب خلاف عفت عمومی و توهین و افترا به قوه قضاییه ازجمله اتهامات این روزنامه مدعی اصلاح‌طلبی بود. این روزنامه اصلاح‌طلب در تیرماه 1377 توقیف شد.

دو روز بعد از توقیف روزنامه جامعه، روزنامه دیگری به نام توس توسط همین کادر آغاز به کارکرد که در شماره اوّل خود تیتر بزرگ «توس در خدمت جامعه» را چاپ کرد. این کادر که مسعود بهنود نیز جزو آنان بود، نشریات زنجیره‌ای اصلاح‌طلب را راه‌اندازی کردند.

نکته قابل‌تأمل اینجاست که تعداد قابل‌توجهی از روزنامه‌نگاران و خبرنگاران شاغل در رسانه‌های معاند و ضدانقلاب، توسط اشخاصی همچون مسعود بهنود شناسایی و برای سرویس‌دهی به رسانه‌های حامی تحریم و تجزیه و آشوب در ایران هدایت شده اند. برخی نیز با همکاری وی جذب رسانه های ضد انقلاب شده اند.

 مسعود بهنود  در آذرماه ۱۳۷۹ به اتهام «توهین و افترا، نشر اکاذیب به قصد تشویش اذهان عمومی، تبلیغ علیه نظام جمهوری اسلامی، عبور از خطوط قرمز نظام، همکاری با رسانه‌های بیگانه، مشارکت در فروش مواد مخدر و نگهداری مواد مخدر، مشروبات الکلی و ابزار استعمال مواد مخدر» به دادگاه معرفی شد. حدود 2 سال بعد و پس از طی جلسات دادگاه و صدور حکم محکومیت، بهنود از ایران گریخت و به لندن رفت.

وی در حال حاضر با حضور در شبکه بی‌بی‌سی فارسی، مواجب‌بگیر ملکه انگلیس شده است.

نکته مهم دیگر این که مسعود بهنود پس از حضور در انگلیس با راه‌اندازی وب‌سایت روز آنلاین، به ایجاد کانال میان جریان معاند و خبرنگاران و روزنامه‌نگاران شاغل در ایران پرداخت. وی با تطمیع خبرنگاران و روزنامه‌نگاران جوان در داخل کشور، آن‌ها را به خراب کردن پل‌های پشت سر و مهاجرت دائمی از ایران و پیوستن به رسانه‌های معاند تشویق می کند.

بر همین اساس وی سال‌ها به کارچاق‌کنی برای رسانه‌های معاند و تأمین نیروی کار برای آن‌ها پرداخت. پیش‌ازاین، یکی از روزنامه‌نگاران درباره نقش بهنود در انتقال روزنامه‌نگاران ایرانی به رسانه‌های معاند گفته بود: «مسعود بهنود به نیابت از نازنین زاغری... با سوژه موردنظر قرار می‌گذاشت...وی به فرد موردنظر پیشنهاد تابعیت انگلیس و دستمزد بالا به پوند را داده و نیرو برای زاغری جمع می‌کرد.»

و اما این که چرا مسعود بهنود به عنوان یک عنصر شناخته شده جریان معاند که سابقه‌ای انکار نشدنی در پادویی برای دشمن دارد، همچنان  با برخی رسانه‌های اصلاح‌طلب همکاری می کند، محل سئوال است؟

پیش‌ازاین نیز روزنامه اعتماد در اقدامی تأمل‌برانگیز در سالگرد کودتای 28 مرداد یادداشتی از بهنود منتشر و روایتی کذب و مخدوش از این واقعه منتشر کرد.

کلام آخر این که انتشار یادداشت مسعود بهنود در شماره نخست این روزنامه اصلاح‌طلب، حاوی 3 پیام است. اولین پیام، از پروژه‌ای برای تطهیر فعالین جریان معاند و سفیدسازی کارنامه سیاه آنان و تبدیل آن به یک‌رویه حکایت می‌کند، دومین پیام اعلام آشکار پیوند جریان معاند و برانداز با جریان تندرو اصلاح‌طلب در داخل کشور است و سومین پیام نیز به صدا درآمدن فعالیت آشکار شبکه عنکبوتی رسانه‌ای جریان معاند در داخل کشور است.

اکنون از دستگاه‌های ذی‌ربط در نهادهای قضایی و امنیتی این انتظار می‌رود که با رسانه‌هایی که برای فعالین جریان معاند فرش قرمز پهن می‌کنند، به‌صورت جدی و قاطع برخورد کنند.

انتهای پیام/.