خبرگزاری فارس ـ گروه حماسه و مقاومت ـ زهرا بختیاری: کسانی که در خانه بیماری دارند علاوه بر رنج و اندوهی که از دیدن ناراحتی و درد کشیدن عزیزشان می‌بینند، فکر کردن به تأمین هزینه‌های درمان، خود معضلی است که می‌تواند نگرانی‌های آنان را چند برابر کند. 

در شرایطی که اوضاع اقتصادی برای اغلب آحاد جامعه به سختی می‌گذرد و کمبود دارو دلمشغولی افراد بیمار و اطرافیانشان را دو چندان می‌کند، مسأله بیمه و خدمات درمانی نقش مهمی در تأمین هزینه‌های بیماری ایفا می‌کند. اگر خدمات درمانی درست و به وقت ارائه شود می‌تواند تا حد زیادی اطمینان خاطر خانواده بیمار و حتی خود مریض را فراهم کند. 

جامعه بزرگ ایثارگران به خصوص قشر جانبازان از جمله کسانی هستند که با موضوع بیمه و دارو و ... بسیار مواجه می‌شوند، اما در طول سال‌های گذشته، به گواه جامعه هدف، کمتر زمانی بر این افراد گذشته که با مشکلات خدمات درمانی و بیمه روبه‌رو نباشند و دست و پنجه نرم نکنند؛ خصوصا جانبازانی که سال‌ها دست به گریبان مجروحیت‌هایی هستند که بر جانشان نشسته و هرچه از عمر این جراحت‌ها می‌گذرد، شکل مشکلاتشان هم تغییر می‌کند و بر تعدادش افزوده می‌شود. 

بسیاری از این عزیزان با امید به اینکه صدای دردها و اعتراضاتشان را به گوش مسئولان مربوطه برسانند با خبرگزاری فارس ارتباط برقرار می‌کنند و از این گرفتاری، شِکوه دارند.

کاظمی، یکی از جانبازان است که با مشکلات ریوی ناشی از جراحت شیمیایی روبه‌روست. او در گفت‌وگو با خبرگزاری فارس می‌گوید: «برای تهیه دارو و استفاده از بیمه درمانی به هر کجا هم مراجعه می‌کنیم، ما را به سازمان یا ارگان دیگری حواله می‌دهند. سال ۹۹ برای چند ماهی اوضاع خوب شد، اما باز برگشتیم سر پله اول. در این روزهای گرم تابستانی با هزینه‌های بالای زندگی و درآمد اندکی که دارم، باید در به در دنبال مراکز درمانی یا داروخانه‌ای بگردم که همچنان با بیمه دی قرارداد داشته باشد.»

یکی دیگر از جانبازانی است که با ما تماس می‌گیرد و می‌گوید: «جواب دقیقی به ما نمی‌دهند. نه حقوق بیش‌تر می‌خواهیم، نه امکانات رفاهی. فقط به ما بگویند باید از چه کسی بخواهیم مشکل ریشه‌دار دارود و درمان در بنیاد شهید حل شود؟ به بیمه دی شکایت می‌کنیم، می‌گویند ما مقصر نیستیم، بنیاد شهید بدهی‌هایش زیاد شده و بار مالی این بیمه توان ادامه همکاری با مراکز درمانی بیش‌تر را ندارد. به بنیاد می‌رویم می‌گویند بودجه تامین نشده.»

حق‌شناس یکی دیگر از جانبازان می‌گوید: «من ۵ میلیون درآمد ماهانه دارم که از این مبلغ، بیش از ۳ میلیون هزینه دارو و درمانم را پرداخت می‌کنم. وقتی با فاکتورهایم به مراکز بیمه دی مراجعه می‌کنم، می‌گویند فعلا از پول خبری نیست و حتی فاکتورها را دلشان بخواهد می‌گیرند، دلشان هم نخواهد نمی‌گیرند. وقتی این شرکت بیمه توان مدیریت چنین وضعی را ـ که در بنیاد سابقه طولانی دارد ـ در خود نمی‌بیند؛ چرا باید دوباره در مناقصه شرکت کند و اتفاقا دوباره هم برنده شود؟!»

در پی این مشکلات با معاون بهداشت و درمان بنیاد شهید تماس گرفتیم تا علت این مشکلات را جویا شویم، اما پاسخ درستی داده نشد. فردی که پشت خط با ما صحبت کرد، گفت: باید برای پرسیدن سوالاتتان با روابط عمومی بنیاد شهید نامه‌نگاری کنید.

این در حالی است که موضوع خدمات درمانی این قشر، وام مسکن و یا مسأله اشتغال نیست که با یک پروسه خسته ‌کننده اداری راهش طی شود تا شاید در آخر پس از سال‌ها حل شود یا نشود. این دور باطل می‌تواند لحظات سخت یک جانباز صعب‌ را تلخ‌تر کند. آیا نمی‌شود با یک برنامه‌ریزی درست و برآورد شفاف هزینه‌های این بخش، یک‌بار برای همیشه این موضوع حل و فصل شود؟

پیام/