خبرگزاری فارس ـ علی دارابی در یادداشتی نوشت:1️⃣ میرحسین موسوى فاقد سابقه مبارزاتى و انقلابى در قبل از انقلاب است.2️⃣ او عضو جنبش مسلمانان مبارز به رهبرى حبیب الله پیمان  که داراى افکار و اندیشه التقاطى که ترکیبى از اسلام و سوسیالیسم را نمایندگى مى کرد بود. "سوسیالیسیم اسلامى، سوسیال دموکراسى و امپریالیسم ستیزى" مبانى فکرى این جنبش بود.3️⃣ با پیروزى انقلاب اسلامى با دعوت عامى که سران حزب جمهورى اسلامى داشتند "موسوى" عضو شوراى مرکزى حزب و سردبیر روزنامه جمهورى اسلامى شد.4️⃣ برخى مواضع روزنامه و یادداشت هاى موسوى و نیز افکار و اندیشه هاى وى در حزب بتدریج موجب اختلاف و چند دستگى در تشکیلات و روزنامه شد و بالا گرفتن این اختلاف و نیز برخى عملکردها و مواضع کلى حزب موجب شد به درخواست دو تن از موسسان (آیت الله خامنه اى و آیت الله هاشمى رفسنجانى) و موافقت حضرت امام خمینى (ره) خاتمه کار حزب اعلام شود.5️⃣ موسوى با حمایت اکثریت مجلس وقت که در دست جریان چپ که امروزه اصلاح طلب خوانده مى شوند و به رغم مخالفت رییس جمهور، نخست وزیرشد. (آن زمان سیستم پارلمانى به جاى نظام ریاستى حاکم بود).6️⃣ در مجلس ٩٩ نفر راى منفى به نخست وزیرى او دادند. موسوى در دوران نخست وزیرى ٨ ساله بیش از ۶۰۰ مورد اخطار از رییس جمهور بابت عدم تمکین به قانون دریافت کرد.7️⃣ شرایط جنگى کشور، لزوم ثبات مدیریتى، حاکمیت بلامنازع جریان چپ در دولت، مجلس و قوه قضائیه و پاره اى از مصالح موجب حمایت امام از نخست وزیر بود.8️⃣ رفتار رادیکال موسوى، عدم هماهنگى با رییس جمهور و... کار را به جایی کشاند که موسوى براى فرار به جلو چند روز قهر سیاسى و خانه  نشینى را انتخاب کرد. امام خمینى در پیامى خطاب به موسوى فرمودند *"در هنگامه شهادت طلبى جوانان و جنگ چه جاى قهر و استعفاء؟! اگر نبود برخى خدمات شما با اقدام انقلابى با شما برخورد مى کردم"*. 9️⃣ موسوى پس از نخست وزیرى مورد محبت و احترام آیت الله خامنه اى بود؛ از مشاورت سیاسى رهبرى، عضویت در مجمع تشخیص مصلحت نظام و... که موسوى هر سمت را یکى پس از دیگرى رها کرد؟!🔟 در انتخابات ٨٨ موسوى کاندیداى ریاست جمهورى شد. در رقابت انتخاباتى شکست خورد و به غلط خود را پیروز انتخابات اعلام کرد و این شد سر آغاز فتنه و ٨ ماه کشور را درگیر کشمکش و آشوب و موجب خوشحالى ضد انقلاب و سلطنت طلبان و دشمنان کشور شد.

*ادعاى انقلابى بودن با انقلابى ماندن و حمایت از ارزش هاى نظام و آرمان و راه شهیدان در عمل است نه ادعا.*اگر چه میر حسین موسوى از همان سال ٨٨ حیات سیاسى-اجتماعى او خاتمه یافته است. اما روى سخن با جریان اصلاح طلب است که تکلیف خود را با امثال موسوى-تاج زاده براى همیشه روشن کنند.