به گزارش خبرنگار حوزه مسجد و هیأت خبرگزاری فارس، مقام معظم رهبری در دیدار سالانه خود با مداحان در چهارم بهمن‌ماه سال ۱۴۰۰ به روایتی از امام صادق(ع) درخصوص تعریف و جایگاه هیأت‌های مذهبی پرداختند.

ایشان فرمودند: «هیأت یک واحد اجتماعی است، یک مجموعه‌  است که بر محور مودّت اهل‌بیت شکل می‌گیرد. محور این اجتماع کوچک یا بزرگ، مودّت اهل‌بیت (علیهم السّلام) و هدایت به سمت اهداف اهل‌بیت است؛ حقیقتِ هیأت این است، ماهیّت هیأت یعنی این. ریشه‌ این پدیده هم مال زمان خود ائمّه است. صحبت امروز و دیروز نیست. هیأت را اصحاب ائمّه تشکیل دادند و آنها شروع کردند. بعد از حادثه‌ کربلا دُور هم جمع می‌شدند.

امام صادق (علیه ‌السّلام) از راوی سؤال می‌کنند: تَجلِسونَ وَ تُحَدِّثون؟ می‌نشینید دُور هم، صحبت می‌کنید، حرف می‌زنید؟ یعنی مسائل ما را مطرح می‌کنید؟ او جواب می‌دهد که بله، این کار را می‌کنیم؛ یعنی همین مجموعه‌ هیأت‌ها. بعد حضرت می‌فرمایند: اِنَّ تِلکَ المَجالِسَ‌ اُحِبُّها؛ من دوست م‌ این مجالس را. قربان آن دل! [می‌فرماید] مجالس شما را دوست می‌دارم. اِنَّ تِلکَ المَجالِسَ‌ اُحِبُّها و ؛ مسئله‌ ما را زنده نگه دارید. «» در کلمات ائمّه زیاد تکرار می‌شود؛ یعنی مسئله‌ ما -به آن موضوع اساسی و محوری‌ای که ما بر اساس آن حرکت می‌کنیم، می‌گویند امر- حالا ما اگر بخواهیم با تعبیرات امروزی مثلاً عرض بکنیم، اگر چه یک مقداری از آن معنای حقیقی می‌شود، مثلاً بگوییم راه ما، مکتب ما؛ « » یعنی راه ما را زنده نگه دارید، مکتب ما را زنده نگه دارید. در یک روایت دیگر که این هم در کافی هست، می‌فرماید که «تَزَاوَروا وَ وَ وَ اَحیُوه‌»؛ این هم همین ‌جور است؛ احیای امر است.»

این تعریف مقام معظم رهبری از جایگاه هیأت‌ها با ارائه روایتی از امام صادق(ع) و سپس مأموریت جهاد تبیین به هیأت‌های مذهبی بعد از این دیدار بسیار مدنظر قرار گرفت. عبارت «قربان آن دل» که همراه با بُغض و گریه معظم‌له هم بود، تا مدت‌ها کلیدواژه مجالس و برنامه‌های هیأتی بود.

سید مهدی میرداماد مداح اهل بیت(ع) نماهنگ «قربان آن دل» را براساس روایت امام صادق(ع) برای مجالس اهل بیت(ع) خواند. متن شعر این نماهنگ به شرح زیر است:

تَجلِسونَ وَ تُحَدِّثون از غم شهید کربلاباز میریم به سمت از مسیر سرخ روضه‌هانوکری‌های خالص، اِنَّ تِلکَ المَجالِسَ‌، جنت رو زمینهآی دیده‌ای که تر برای توآی آن دلی که سوخته در عزای توبه یاد کربلای توای ارباب بی کفن حسین، حسین

تَجلِسونَ وَ تُحَدِّثون از غم غریب زیر این خیمه شدم مصون، از بلا با مدد حسینسینه‌چاکی ، اِنَّ تِلکَ المَجالِسَ‌، جنت رو زمینهآی ساعتی که وا شدش در کرمآی لحظه‌ای که پای من رسید حرمبه لطف اشک مادرمای ارباب بی کفن حسین، حسین

این نماهنگ را اینجا مشاهده کنید:

پیام/