محمدجواد توسلی، دبیر پویش هدیه اسباب بازی در گفت با خبرنگار حوزه مسجد و هیأت خبرگزاری فارس با اشاره به اینکه این پویش به همت گروههای جهادی و تعداد زیادی از هیأتیهای کشور رقم خورد اظهار داشت: ایده اصلی پویش هدیه اسباب بازی به مناسبت عید غدیر و برای ترویج فرهنگ هدیه دادن بین همه مردم بهخصوص کودکان، شکل گرفت. معتقدیم عید غدیر بهترین فرصت برای والدین است که فرهنگ بخشش و هدیه دادن را به فرزندان خود بیاموزند.
وی ادامه داد: ما نیز تلاش کردیم تا جذاب و خلاقانهت طرحها را آماده کنیم تا این اتفاق بزرگ رقم بخورد. برای این مسئله طراحیهای متعددی از قبیل تولید شعر، ملودی، نماهنگ، پوستر، تیزر انجام شد و در نهایت هم یک جشن بزرگ در روز تدارک دیدیم که با استقبال خانوادهها و کودکان همراه شد.
توزیع اسباببازی در بیمارستان مرکز طبی کودکان
توسلی با بیان اینکه عید بزرگ غدیر بهترین فرصت بود تا والدین به بچههای خود، فرهنگ هدیه دادن و بخشش را بیاموزند، اظهار داشت: در روز عید غدیر و در قالب مهمانی ۱۰ کیلومتری مردم تهران، در میدان ولیعصر(عج) جشن پویش هدیه اسباب بازی را با حضور رضا هلالی و محمدحسین مداحان اهل بیت و خوانندگان نماهنگ این پویش برگزار کردیم. در این جشن با حضور دهها هزار نفر از مردم تهران، نماهنگ این پویش همخوانی شد و ساعات خوشی برای خانوادهها رقم خورد.
۲۰ هزار اسباببازی تهیه شد
دبیر پویش هدیه اسباب بازی با اشاره به اینکه در این جشن بنا بود کودکان اسباببازیهای خود را برای اهدا به کودکان نیازمند و سرطانی هدیه بیاورند، گفت: در مجموع ۱۲ هزار اسباببازی در این پویش جمعآوری شد و مبلغ ۴۳ میلیون تومان هم به صورت نقدی جمع شد. با این مبلغ نقدی جمعشده و همچنین اسباببازیهایی که از استانها ارسال شد در مجموع ۲۰ هزار اسباببازی تهیه شد.
پخش اسباب بازی در حاشیه کرج
وی گفت: برای توزیع اقلام تصمیم شد تا روز شهادت حضرت رقیه(س) به عنوان زمان مشترک برای توزیع سراسری در سطح کشور انتخاب شود. در این پویش از مشارکت کمیته امداد امام خمینی(ره) و هیأتهای عزاداری و گروههای جهادی استفاده شد تا در مجموع اسباببازیها در ۲۰ نقطه کشور در استانهای آذربایجان شرقی، اردبیل، البرز، بوشهر، چهارمحال و بختیاری، خوزستان، سیستان و بلوچستان، قم، خراسان رضوی، گیلان، زنجان، هرمزگان، همدان و تهران اسباببازیها میان کودکان نیازمند توزیع شد.
نامهای خطاب به بچهها
توسلی افزود: این اسباببازیها در بستهبندیهایی با لوگوی «عزیزم حسین» قرار گرفت و داخل نامهای قرار گرفته بود از زبان کودکانی که این اسباببازیهای را هدیه آورده بودند، خطاب به کودکانی که آن را دریافت میکردند. در این نامهها نوشته شده بود:
«دوست ندیده من، سلام!
ما ، هیچوقت رو ندیدیم. ولی من دوست داشتم برات یادگاری بفرستم. البته اول خودم رو برات معرفی کنم: منم بچهام، درست مثل خودت. البته همه بچههای دنیا، شبیه هم . بعضی تو بچگی خیلی بزرگ . نه که بزرگ ها، نه. ولی چه کارهایی که بر ! درست مثل یکی از من که خیلی دوسش دارم.
این دوستم، خیلی ! خودتم شاید بشناسیشها. همین چند وقت پیش، روزی که عید ولایت بابابزرگش بود، منو یک سری از بچههای دیگه که خیلی بابابزرگش رو دوست داشتیم، پا شدیم یکی از اسباببازی برداشتیم، نونوارش کردیم و دادیم که دست تو...
حالا چرا بابابزرگش رو دوست داشتیم؟ چونکه مامانم گفته همیشه هوای بچهها رو داشت. به سر میزد و حتی بازی میکرد! آدم به این رو مگه دوست نداشت؟!
همین دوست که درباره بابابزرگش گفتم، خیلی خیلی . دوست داشت عروسکبازی کنه ولی . یعنی دشمنها بهش اجازه ندادن. دلش رو شکستن و خیلی غصهدارش کردن.
برای همین، حالا که تو ها همه نگاه ، من می این اسباب بازی رو از طرفش به تو هدیه بدم!که هم خوشحال ، هم تو خوشحال باشی ... راستی اسم دوستم رو بهت نگفتم هنوز: اسمش رقیه (س)، رقیه خانم...»
توزیع اسباببازی میان کودکان در کورههای آجرپزی
انتهای پیام/