دومین روز از چهل و یکمین جشنواره فیلم فجر با اکران 3 فیلم «آه سرد»، «جنگل پرتقال» و «یادگار جنوب» برگزار شد.

این روز را هم با سپری‌کردن ترافیک سنگین قبل از پردیس ملت شروع کردم، اتفاقی که به نظر تا روز آخر جشنواره با خانه رسانه عجین خواهد بود.

«آه سرد» را در سالن شماره 2 پردیس ملت دیدم، به علت اکران هم‌زمان اثر در 4 سالن پردیس سینمایی ملت ازدحام برای سالن‌ها کاهش پیدا کرده بود؛ اما باز هم فیلم با سالن‌های پر از مخاطب مواجه می‌شد.

این فیلم داستانی از یک اختلاف خانوادگی بود که در کوهستان‌های برفی روایت می‌شد، فضای اثر بیشتر به آثار هنر و تجربه شباهت داشت و البته باتوجه‌به بازیگران و تیم تولید این اتفاق قابل‌پیش‌بینی بود. فیلم از نظر اقلیم و تصاویر طبیعت برفی یادآورفیلم « برف آخر» بود که سال گذشته در جشنواره چهلم نمایش داده شد. مهم‌ترین شاخصه فیلم« آه سرد» قاب بندی های عکاسانه فیلم بود. کارگردان تلاش کرده بود که ترکیب بندی های دقیقی را به نمایش بگذارد و تلاش برای رسیدن به این امر کاملا مشهود بود.  

نشست خبری فیلم هم با حضور عوامل آن برگزار شد، محقق تهیه‌کننده فیلم در ین نشست از حمایت همیشه‌ای‌اش ازاین‌دست آثار گفت.

نشست خبری به میانه رسیده بود که برای چرخیدن در فضای سینما ملت از سالن شماره 12 بیرون رفتم، چهره‌های آشنای بسیاری در راهرو های پردیس ملت به چشم می‌آمدند، یکی از این راهرو ها به غرفه‌های رسانه‌های مختلف اختصاص داشت.

برخی رسانه‌ها با زدن غرفه و انتشار ویژه‌نامه همراه جشنواره حرکت می‌کردند و برخی هم غرفه را به استودیو کوچکی بدل کرده و برنامه‌های تصویری را برای پخش در بستر اینترنت آماده می‌کردند، غرفه‌های رادیویی نیز مانند همیشه در کنار دیگر رسانه‌ها وجود داشت.

دومین فیلم روز دوم جشنواره چهل و یکم، «جنگل پرتقال» بود، اثری که به نظر می‌رسید اشاراتی به گسست نسلی داشت. فیلم داستان مرد میان سالی را بازنمایی می‌کند که به تازگی معلم دبیرستان شده است، و رابطه چندان خوبی با دانش آموزان و مدیر مدرسه ندارد. او مجبور می‌شود برای دریافت مدرک تحصیلی‌اش بعد از 15 سالبه اجبار به شهر و دانشگاهی که در آن تحصیل کرده برگردد و همین سفر او را با واقعیت زندگی سپری شده‌اش روبرو می‌کند. سفری به دوران دانشجویی خود از یک سو و از سوی دیگر درآمیختن با نسل نوظهوری که چندان امثال او را نمی‌فهمند و سلیقه فرهنگی‌شان تغییر کرده است. در نهایت دگردیسی حاصل از این سفر او را به آدم دیگری تبدیل می‌کند.

«جنگل پرتقال» از مدرسه‌ای در تهران شروع می‌شود و تا عمق طبیعت شهر تنکابن پیش می‌رود.

نشست خبری این فیلم هم با حضور تهیه‌کننده و کارگردانش برگزار شد، ابتدای نشست رسول صدرعاملی به‌عنوان تهیه‌کننده اثر تنها فرد حاضر در نشست خبری بود؛ اما آرمان خوانساریان میانه نشست خود را رساند و بیماری را علت این تأخیر عنوان کرد.

فیلم سوم «یادگار جنوب» بود، اثری از حسین دوماری و پدرام پورامیری که با تهیه‌کنندگی مجتبی رشوند ساخته شده بود.

این اثر طبیعت جنوب کشور را بازنمایی می‌کند. و با روایتی غیرخطی داستانِ عاشقانه جنون‌آمیزی را روایت می‌کرد؛ نشست خبری این فیلم نیز در سالن شماره 12 پردیس ملت و با حضور کارگردانان و تهیه‌کننده فیلم برگزار شد.

یادم می‌آید سید مجتبی امینی دبیر این دوره از جشنواره در نشست خبری وعده جشنواره‌ای متنوع در اقلیم را داده بود؛ روز دوم جشنواره فیلم فجر نشانه‌ای از این وعده بود و با آثاری غیر آپارتمانی رشد سینمای ایران در این موضوع را روایت کرد.

در تحلیل آخر هر سه فیلم روز دوم معطوف به اقلیم‌های خاصی بود، از کوهستان و طبیعت پر برف، تا جنگل‌ها و باغ‌های تنکابن و در نهایت جنوب زیبا. جدا از شیوه بیان و کیفیت زیباشناختی آثار این تنوع زیستی و بازنمایی فضاهای چشم نواز حال و هوای خاصی به جشنواره چهل و یکم بخشیده است.

دومین روز جشنواره نیز به این شکل به پایان رسید و جدا از همه این موارد حضور پررنگ رسانه‌ها و منتقدین در این روز جلب توجه می‌کرد.

پایان پیام/