خبرگزاری فارس، مهدی فضائلی: وقتی این روزها در باره امید می‌خواهیم صحبت کنیم بلافاصله قیمت دلار و سکه خودرو و اجاره مسکن و گوشت و...همچون هیولایی مقابلمان قد میکشد و غضبناک می‌گوید چه امیدی؟

درست در همین اثناء،تحلیل برخی نخبگان مأیوس که هشدار سقوط می‌دهند یا سیاستمداران ورشکسته ای که توصیه های پانزده ‌گانه ردیف می کنند و یا پیشنهاد رفراندوم آن شوریده علیه جمهور، مصداق افزودنی‌های غیرمجاز است که نه تنها کمکی به امیدافزایی نمی کند بلکه چون شلیک نهایی به بقیه این سرمایه گران بهاست.

جامعه ناامید و مأیوس بمانند انسان ناامید و بریده که حتی خود را به مرگ می سپارد، قدرت و انگیزه تلاش و پیشرفت که ندارد هیچ، ممکن است زیربار هر تجویز نابخردانه ای هم برود!

ولی واقعأ در چنین شرایطی چگونه می توانیم امیدوار باشیم؟

نخست اینکه بدانیم، تلاش برای القای یأس و تمام بودن کار نظام، سابقه چهل و چهار ساله دارد؛ یعنی از همان روزهای نخست پیروزی انقلاب اسلامی، دشمنان وعده شکست شش ماهه یا زودتر را داده‌اند تا الآن. آن شش ماه ها تا الآن ۸۸  بار تکرار شده اما نهال نظام اسلامی به درختی تناور تبدیل شده است. 

جریان مأیوس سازی پس از چندی، از دشمنان آشکار انقلاب، به برخی جریان ‌های داخلی سرایت کرد و آنها به مثابه ستون پنجم دشمن، نقش خالی کردن دل مردم را ایفا و یاد مرجفون فی المدینه را زنده کردند!

از نامه نود امضایی سال ۶۹ که نوشته بودند:《 در دوازدهمین بهار انقلاب...از نظر اقتصادی و سیاسی،بیش از هرزمان دست بسته و دست بسینه شده ایم...و اکنون  کشور عزیز ما در بن بست و بحرانی از سختی و ناخشنودی و نابسامانی دست و پا می زند》یا اینکه 《 ملک و ملت به لبه وحشتناک ویرانی و نابودی رسیده است 》

تا نامه ۱۲۷ امضایی نمایندگان مجلس ششم در سال ۸۱ به آیت‌الله خامنه‌ای که به نامه "جام زهر" معروف شد.در این نامه هم چنین آمده بود:《اگر جام زهری باید نوشید، قبل از آنکه کیان نظام و مهمتر از آن، استقلال و تمامیت ارضی کشور در مخاطره قرار گیرد، باید نوشیده شود.》

و حالا دوباره‌ از سوی همان جماعت،  نامه هایی با همان مضامین تکرار می شود. بنابراین ضمن توجه به دغدغه‌های خردمندانه و دلسوزانه، نباید به چنین تحلیل های امید سوز و ناشی از قدرت طلبی وقعی نهاد.

دومین نکته‌ای که تعمق در آن به امید آفرینی کمک می‌کند یافتن پاسخ برای این پرسش است که،  تلاش بی وقفه و هزینه کردن صدها‌ میلیون وشاید میلیارد ‌ها دلار توسط دشمن برای شکست نظام رو به قهقرا و در بن‌بست چه توجیهی می تواند داشته باشد؟ نظامی که برای اسقاط آن اینگونه برنامه ریزی و تا این حد سرمایه گذاری می شود، نظامی است قدرتمند و با قابلیت، نظامی است که اگر ضعف‌ها و کاستی هایی هم‌ داشته باشد که دارد، توانایی جبران و رفع آنها را هم دارد.

فراز و فرودهای طی شده طی بیش از چهاردهه گذشته، سومین نکته‌ای است که توجه به آن می تواند امیدزا باشد. در چهل و چهار سال گذشته ملت ایران، هم تلخی ها و ناکامی هایی را تجربه کرده و هم شیرینی ها و کامیابی های متعدد را و این وصف حال تقریبا همه ملت‌ها و بخصوص ملت ‌هایی است که در برابر سختی های بزرگ مقاومت کرده وامروز جزو ملت‌های اصطلاحا" توسعه یافته محسوب می‌شوند. 

به یاد بیاوریم دولتی مثل دولت آلمان که امروز سرآمد دولت‌های اروپایی است و جزو چند اقتصاد برتر جهان، روزگاری را تجربه کرده که دستمزد کارگرانش میلیون ها مارک بوده اما بدلیل تورم بیش از حد و بی ارزش بودن پول این کشور، به جای هیزم، مارک‌ها را می سوزاندند! و نکته چهارم برای رهایی ازیأس، توجه به پیشرفت های کشور در گذشته و حال است. 

طی همه سال‌های پس از انقلاب و بخصوص پس از پایان جنگ تحمیلی، به رغم همه مشکلات دشمن ساخته، خود ساخته یا طبیعی، پیشرفت کشورگاهی بخصوص مثل دهه ۹۰، کند شده اما لحظه ای متوقف نشده است.

همین روزها، فولاد کشور علاوه بر رکورد زدن در حجم،برای اولین بار به تولید ورق استنلس استیل دست یافت و جزو سه کشور تولید کننده این محصول مهم به این روش قرار گرفت. 

در تولید ماهواره نیز دستاوردهای جدید حاصل شد و دوماهواره ناهید ۲ و طلوع ۳ رونمایی گردید.

تولید موشک کروز با برد ۱۶۵۰ کیلومتر، تولید و ساخت دهها داروی جدید و تجهیزات پزشکی مانند دستگاه آنژیوگرافی، ساخت دستگاه لرزه نگاری مطابق بروزترین سامانه های دنیا، قرار گرفتن بین پنج کشور تدوین کننده استانداردهای بین المللی فناوری نانو، ساخت زنجیره ماشین آلات معدن کاری و تونل سازی و دهها نمونه دیگر،گوشه‌ای از پیشرفت های علمی و فناوری کشور در همین ماه های اخیر و دورانی است که ظاهرأ یأس بیش از پیش بر عده‌ای غلبه کرده است. 

 پیام  روشنی که از همه اینها می شود دریافت کرد این است که هرچه مشکلات کشور بزرگ باشد اراده و عزم ما بزرگتر از آن است لذا همچون گذشته،  با ایمان و استقامت از این مرحله نیز عبور خواهیم کرد و اجازه غلبه حزن و خوف بر خود را خواهیم بست.

إِنَّ الَّذِینَ قَالُوا رَبُّنَا اللَّهُ ثُمَّ اسْتَقَامُوا تَتَنَزَّلُ عَلَیْهِمُ الْمَلَائِکَةُ أَلَّا تَخَافُوا وَلَا تَحْزَنُوا وَأَبْشِرُوا بِالْجَنَّةِ الَّتِی کُنْتُمْ تُوعَدُونَموتور پیشران فائق آمدن بر مشکلات،  امید و پرهیز از هرگونه یأس است. 

البته هیچکدام از این موارد نباید به توجیه برخی ناکارآمدی ها و ضعف قدرت تصمیم گیری یا ناتوانی اجرای تصمیمات منجر گردد و مسئولان قوا و دستگاه‌های مختلف بویژه دولت و مجلس و بالاخص دولت، موظفند برای حل مشکلات چاره اندیشی کنند و پاسخ شایسته ای به صبر و استقامت مردم بدهند؛ مردمی که به شهادت صریح بنیانگذار انقلاب اسلامی ، از ملت حجاز در عهد رسول الله (ص) و کوفه و عراق در عهد امیرالمؤمنین و حسین بن علی _صلوات الله و سلامه علیهم _ بهتر می باشند!

پایان پیام/