گروه سیاسی خبرگزاری فارس – با توجه به نزدیک شدن به یوم‌الله نهم دی، در این خبرگزاری به بازخوانی و روایت حوادث رخ داده در سال 88، از زمان انتخابات ریاست جمهوری تا حماسه مردمی 9 دی که مهر پایانی بر فتنه 8 ماهه در کشور بود، پرداختیم که در ادامه روایت آنچه در مهر88 رخ داد؛ آمده است.

مهر 1388 است و حالا سه ماهی از برگزاری انتخابات ریاست جمهوری در خردادماه می‌گذرد؛ انتخاباتی که با شعله‌ور شدن آتش فتنه از سوی دو نامزد انتخابات به بهانه تقلب گسترده، کشور را دچار یک بحران کرده است. مهرماه البته تقریبا ماه آرامی است و بیشتر چهره‌ها و افراد دخیل در ماجرا به فعالیت‌های سیاسی و گفتگوها مشغول‌اند؛ با این حال تحرکاتی نیز برای ناامن سازی جامعه مشاهده می‌شود.

بلواهای بعد از انتخابات کاملا برنامه‌ریزی شده بود

سوم مهرماه محمود احمدی‌نژاد رئیس جمهور وقت که برای شرکت در نشست مجمع عمومی سازمان ملل به نیویورک سفر کرده است؛ چند گفتگوی رسانه‌ای در آنجا دارد.

احمدی‌نژاد در گفت‌وگو با رادیوی سراسری آمریکا می‌گوید: «من شخصا از این‌که کسی در زندان باشد، ناراحت و متأسف هستم ولی در جمهوری‌اسلامی ایران کسی بی‌دلیل به زندان نمی‌رود و هیچ‌کس به‌دلیل مخالفت با من، به زندان نرفته است.» رییس‌جمهور در خصوص اظهارات خاتمی مبنی بر زندانی‌شدن افراد به‌دلیل اظهارنظر و تحت‌فشار بودن اعترافات بازداشتی‌های اخیر انتخابات گفت: «در ایران آزادی وجود دارد و همه می‌توانند اظهارنظر کنند. این نظر آقای خاتمی است و اگر این‌گونه بود، خود آقای خاتمی هم باید در زندان می‌بود.»

او همچنین در گفتگوی دیگری با شبکه تلویزیونی پی.بی.اس آمریکا می‌گوید: «در برخی کشورها، نمایشی از انتخابات برگزار می‌شود اما در ایران چنین‌چیزی امکان‌پذیر نیست. طی 30 سال 30 انتخابات در ایران برگزار شده؛ در سال 84 هم انتخاباتی برگزار شد که مجریان آن با تمام توان حامی رقیب من بودند اما مردم به من رای دادند و البته دو کاندیدا در آن زمان هم گفتند که در انتخابات تقلب‌شده؛ درحالی‌که خودشان انتخابات را برگزار کرده بودند. مشکل اینجاست که آنان فکر می‌کردند مردم باید آنان را انتخاب کنند و اگر انتخاب نکردند مشکلی هست و این درحالی‌است که 25 میلیون نفر به رئیس دولت‌منتخب رای داده‌اند. درگیری‌های پس از انتخابات یک طراحی بود و برخی هم تشویق و سعی کردند کار غیرقانونی را مثبت جلوه دهند و برخی سیاستمداران انگلیسی و آمریکایی و برخی رسانه‌های غربی سعی نمودند کار غیرقانونی را قانونی جلوه دهند... انتخابات برگزار می‌شود تا اکثریت معلوم شود و در هر انتخاباتی اقلیت و اکثریتی وجود دارد اما این‌که اقلیت بیاید به بانک‌ها آسیب بزند و سطل‌زباله آتش بزند و شیشه بشکند کار زشتی است. تشخیص اکثریت مردم در انتخابات اخیر این بود که به من رای بدهند و نباید مردم را به این دلیل مجازات کرد...»

پنجم مهرماه، سعید حجاریان عضو مستعفی حزب منحله مشارکت در گفت‌وگو با ایرنا به بررسی علل حوادث و آشوب‌های پس از انتخابات پرداخت. وی این علل را به ترتیب «فرمان‌های غیرقانونی و فراخوان‌های بدون‌مجوز مهندس موسوی برای تجمعات و راهپیمایی‌هایی که نوعا به تخریب، ضرب و جرح و شعارهای وهن‌آلود منجر می‌شد»، «دفاع کورکورانه احزاب سیاسی از خط‌مشی مهندس موسوی و اعلام‌حمایت از وی و دامن‌زدن به شایعات تقلب»، «بیانیه کمیته صیانت از آرا دال بر تقلب وسیع و مخدوش بودن اصل انتخابات بدون آنکه مستند به مدارک محکمه‌پسند باشد»، «ضعف مفرط وزارت ارشاد و صداوسیما در آستانه بحران جهت اطلاع‌رسانی و ضعف وزارت اطلاعات در جهت مدیریت بحران» و ... معرفی کرد.

محمدرضا خاتمی هم در گفت‌وگو با روزنامه اصلاح‌طلب اعتماد درباره رفتار حامیان میرحسین موسوی و مهدی کروبی در روز قدس می‌گوید: «حرکت مردم، یک حرکت خودجوش داخلی و درون‌زاد است و نه‌تنها ارتباطی با آن سوی مرزها ندارد بلکه برعکس بیرون از کشور را هم تحت‌تاثیر قرار داده است. می‌بینیم حرکت سبز مردم در ایران سلطنت‌طلبان را خلع‌سلاح کرده، منافقین را هم خلع‌سلاح می‌کند و آنها هم مجبورند برای اینکه محو نشوند پشت‌سر ملت قرار بگیرند.»

ششم مهرماه عده‌ای در دانشگاه تهران در حمایت از میرحسین موسوی و به مناسبت تولد او تجمع می‌کنند، جمعی از عناصر سبزپوش با هدایت طیف غیرقانونی و افراطی علامه و همچنین سازماندهی برخی عناصر انجمن اسلامی دانشکده‌های دانشگاه تهران در این دانشگاه تجمع کرده و شعارهایی علیه دولت سر دادند. در میان این‌عده که با خود نشان‌های سبز به‌نشانه حمایت از موسوی داشتند، افرادی حضور داشتند که پیش از این در تجمعات مارکسیست‌ها در دانشگاه از عناصر اصلی به‌شمار می‌رفتند.

در همین روز، سیزدهمین بیانیه میرحسین موسوی منتشر شد که در آن با اشاره به حوادث روز قدس، از این روز به‌عنوان یک «نقطه‌عطف» نام برد و انتقاداتی را پیرامون سیاست خارجی دولت مطرح ساخت.

هفتم مهرماه خبرنامه دانشجویان ایران در گزارشی پیرامون تجمع روز گذشته دانشگاه تهران می‌نویسد: بنا بر فراخوان‌های قبلی تعدادی از شبکه‌های خبری خارجی و برخی سایت‌های داخلی، هفتم مهرماه سالروز تولد میرحسین موسوی اعلام شده بود؛ اما با انتشار عکس شناسنامه وی در روز ثبت‌نام در انتخابات که 11 اسفند را به‌عنوان سالروز تولد وی نشان می‌داد، عملا فراخوان‌های گرامیداشت این روز اعتبار خود را از دست‌داد.

روزنامه اصلاح‌طلب اعتماد هم در گزارشی از تحولات روز گذشته دانشگاه تهران نوشت: «تعدادی از دانشجویان که براساس گزارش‌ها از حامیان دو کاندیدای اصلاح‌طلب انتخابات - میرحسین موسوی و مهدی کروبی- بودند و نمادهای معمول ماه‌های اخیر به رنگ سبز را مورد استفاده قرار داده و شعارهایی را در حمایت از رهبران اصلاحات و در اعتراض به مسئولان اجرایی و شرایط پس از انتخابات سر دادند، در مقابل کتابخانه مرکزی در چهارراه مشرف به دانشکده‌های فنی، حقوق و علوم‌سیاسی، ادبیات و علوم گردهم آمده و با افزایش لحظه‌به‌لحظه تعداد خود سایر مسیرهای عبور و مرور در دانشگاه «مادر» کشور را نیز مسدود کردند.»

در همین روز مهدی کروبی یکی از سران فتنه نیز با نگارش نامه‌ای سرگشاده خطاب‌به هاشمی‌رفسنجانی از مواضع اخیر وی و اجلاسیه اخیر مجلس خبرگان‌رهبری انتقاد می‌کند؛ کروبی در بخشی از این نامه نوشت: «اجلاس خبرگان برگزار می‌شود و شما نه سخنی در انتقاد از شرایط حاکم بر کشور بر زبان می‌آورید و نه انتقادی را بنابه وظیفه خود منتقل می‌کنید و از همه عجیب‌تر در اختتامیه مجلسی بدین‌اهمیت در زمانه‌ای به این حد خطیر غایب می‌شوید...»

یازدهم مهرماه سردار سرلشکر محمدعلی جعفری فرمانده کل سپاه پاسداران در گردهمایی دو روزه مسئولین بسیج دانشجویی دانشگاه‌های کشور می‌گوید: این فتنه حقیقتا بزرگ‌ترین خطر برای محتوای نظام و انقلاب در طول 30 انقلاب بود، درحالی‌که همه فکر می‌کنند 8 سال جنگ تحمیلی بزرگ‌ترین خطر برای انقلاب بوده است... این براندازی در شکل رسمی نظام نبود چون کسی جرات آن را ندارد و مانند این است‌که فردی بخواهد با اصل‌اسلام مخالفت کند، نظام جمهوری‌اسلامی به‌حدی ریشه دوانده، مستحکم شده که کسی نمی‌تواند به اصل آن خدشه وارد کند.

دوازدهم مهرماه سردار رادان جانشین فرمانده ناجا در نشست خبری به موضوع بازداشتگاه کهریزک اشاره می‌کند و می‌گوید: در رابطه با موضوع کهریزک، 10 نفر مورد بازجویی و سوال قرار گرفتند و برای هشت نفر از پرسنل ناجا قرار بازداشت صادر شده است. احساسم این است که موضوع تلاش نیروهای پلیس فراموش شده است. همان‌طور که مقام معظم رهبری گفتند نباید موضوع کهریزک و کوی دانشگاه به مساله اصلی تبدیل شود.

* سردار عبدالله عراقی فرمانده وقت سپاه تهران بزرگ در این روز درباره حمله اغتشاشگران به مسجد لولاگر گفت: بسیجی‌های داخل مسجد بیش از دوساعت در حال کتک‌خوردن از اغتشاشگران بودند و حتی این پایگاه را آتش زدند، اما یک تیر از بسیجیان شلیک نشد ولی در دنیا گفتند که بسیجیان مردم را کشتند، اما داخل خودشان افرادی بودند که به مردم شلیک کردند و به‌نام بسیجی، ناجا و بچه‌های وزارت‌اطلاعات تمام می‌کردند.

وی افزود: در حوزه 117 بسیج در خیابان محمدعلی جناح، بسیجیان به من خبردادند که به ما حمله شده و من گفتم درها را ببندید و برید داخل، هیچ تظاهری هم نکنید... بیش از 10 هزار نفر به این حوزه حمله کردند و بسیجیان درها را بستند و ماشین سپاه را پشت آن گذاشتند اما این اغتشاگران شروع به سنگ‌پراکنی کردند و حتی بسیجیان را با تیر زدند که یکی از افراد ما از ناحیه پا مجروح شده است... کوکتل مولوتف، سنگ، کلوخ و آهن‌پاره به‌سمت پایگاه پرتاب شد به‌شکلی‌که سه‌ساعت‌ونیم درگیری وجود داشت، این افراد نرده‌ها را کندند و پله درست کردند و آمدند تا از دیوار به داخل وارد شوند... این افراد  تویوتای سپاه را نیز آتش زدند... به بسیجی‌ها گفتم چند تا تیر مشقی بزنید تا شاید این افراد بترسند و از آنجا دور شوند، اما این افراد زمانی‌که فهمیدند این تیرها مشقی است به‌هم می‌گفتند "نترسید تیرها مشقی است و به پایگاه حمله کنید". یکی از اغتشاشگران از دکل مخابرات بالا آمد تا به اسلحه‌خانه حمله کند، اما بر اساس قوانین نظامی کشور هر کس به یک پایگاه‌نظامی برای تسخیر و غارت سلاح‌های آن حمله کند باید به او شلیک کرد... این پایگاه دارای صدها قبضه اسلحه بود و از من پرسیدند چه کار کنیم من گفتم که از این مکان نباید اسلحه خارج شود، چون اگر این اسلحه‌ها به‌دست این افراد می‌افتاد جنگ خیابانی شدیدی آغاز می‌شد و معلوم نبود چه اتفاقی خواهد افتاد. هرچه اخطار کردیم که این افراد عقب بروند، گوش نکردند، تا اینکه فردی‌که قصد داشت از دکل مخابرات وارد اسلحه‌خانه شود را با تیر زدند و افتاد، رسانه‌های بیگانه نیز آمدند آن لحظه‌ای که تیراندازی می‌شود را به‌خورد مردم جهان دادند.»

13 مهرماه رجانیوز در گزارشی می‌نویسد: همزمان با آغاز به‌کار دانشگاه‌ها دور جدیدی از فعالیت چماق‌به‌دست‌ها با تعرض به اساتید انقلابی کلید خورده است. این جریان که به‌صورت سازمان‌یافته عمل می‌کند، هفته گذشته، تعرض به حدادعادل رئیس کمیسیون فرهنگی مجلس و استاد فلسفه دانشگاه تهران را در دستورکار قرار داد و سعی داشت مانع از برگزاری کلاس درس این استاد باسابقه در دانشگاه شود. همچنین بعدازظهر شنبه هفته جاری نیز در بین دو کلاس درس غلامحسین الهام استاد حقوق دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران، همان افرادی که هفته قبل تعرض به حدادعادل را در دستور کار داشتند، اقدام به عربده‌کشی در راهروهای دانشکده علیه این استاد انقلابی کردند.

18 مهر مهدی کروبی و میرحسین موسوی در رأس فتنه با یکدیگر دیدار می‌کنند و در این دیدار کروبی با بیان این‌که برخی نظامیان همچون فرمانده سپاه از اصلاح‌طلبان انتقاد می‌کنند که چرا برای تلویزیون‌ها و سایت‌های بیگانه خوراک فراهم می‌‌کنید، گفت:«من از ایشان می‌پرسم چه‌کسی برای آنها خوراک فراهم می‌کند؟ ما یا شما؟»

موسوی نیز با اشاره به وقایع روی‌داده پس از انتخابات به اتفاقی که در 13 آبان 58 رخ داد، اشاره کرد و گفت: «کسانی‌که آن حماسه را آفریدند، امروز در گوشه‌های زندان هستند و این طنز تلخی است که این روزها متاسفانه رخ‌داده و من نمی‌دانم چرا این مسایل و این اتفاقات در حال روی دادن است و چرا باید با نیروهای مومن انقلاب چنین کنند.»

27 مهر محمدحسین صفارهرندی در دانشگاه تهران حضور پیدا می‌کند که این حضور با هیاهو و تشنج‌آفرینی حامیان موسوی همراه می‌شود، صفار هرندی در واکنش می‌گوید:این کار عادت تاریخی دوستان شما است و حتی به یاد داریم که شما،‌ خاتمی محبوب خود را نیز در همین دانشگاه هو کردید. البته این کار زمانی آغاز شد که خاتمی به انحراف اصلاحات اشاره کرد.

28 مهرماه حمید رسایی، عضو فراکسیون اصولگرایان مجلس از تحویل شکایتی با امضای 100 تن از نمایندگان که اکثر آنان حقوقدان هستند به دادستان کل کشور مبنی بر رسیدگی به اقدامات و بیانیه‌های میر حسین موسوی خبر داد.

30 مهرماه محسن رضایی در گفت‌وگو با شبکه العربیه گفت: «اعتراض بخشی از دموکراسی و آزادی است؛ امری‌که در انتخابات ایران نیز روی داد و پس از انتخابات اعتراض‌هایی نیز شد. من اعتراض‌هایی را که داشتم، از طرق قانونی پیگیری کردم؛ به‌این‌معنا که به شورای‌نگهبان که مسئول رسیدگی به شکایت‌هاست، ارائه دادم و آنها نیز رسیدگی کرده و پس از تحقیق، نظر خود را اعلام کردند و زمانی‌که شورای نگهبان رای خود را اعلام می‌کند، همه باید از آن پیروی کنند و من به سهم خودم به این رأی گردن نهادم. »

انتهای پیام/