به گزارش خبرنگار قرآن و فعالیت‌های دینی خبرگزاری فارس، در دعای روز سوم ماه مبارک رمضان می‌خوانیم:

خدایا در این روز مرا هوش و بیدارى نصیب فرماو از سفاهت و جهالت و کار باطل دور گردانو از هر خیرى که در این روز نازل مى ‏فرمایى مرا نصیب بخشبه حق جود و کرمت اى جود و بخشش‌دارترین عالم.

 چگونه مى‌توان داراى ذهن روشن و آگاهى مستمر بود؟

حجت‌الاسلام جواد محدثی در کتاب «سینای نیاز» درباره شرح دعای روز سوم ماه مبارک رمضان با تأکید بر اینکه عقل و خرد، زینت انسان و سرمایه زندگى و بندگى است، می‌نویسد: ذهنى که دور از آشفتگى‌‌ها، پریشانى‌‌ها و غبارهاى جهل و خرافات است، آمادگى بهتر و بیشتر براى دریافت حقایق و پذیرش پند و حکمت دارد. حافظه، نعمتى الهى است. هوش و ذکاوت و تیز رأیى و حضور ذهن و آمادگى اندیشه و خاطرى جمع و تنبّه و بیدار دلى و آگاهى دل و جان، همه و همه، از روزى‌‌هاى پروردگار است که هم شکرى لازم و واجب دارد و هم تکلیف انسان را سنگین مى‌کند.

او با طرح این سؤال که چگونه مى‌توان داراى ذهن روشن و آگاهى مستمر بود، می‌افزاید: این روزى را خدا مى‌‌دهد، اما زمینه‌سازى لازم است. ایمان، بصیرت مى‌‌آورد، تقوا، روشن‌‌بینى مى‌‌دهد، خداترسى، نورانیت دل و صفاى باطن مى‌بخشد. اگر حدیث نبوى (ص)  چنین است که: «اِتَّقُوا فِراسَةَ المُؤمِنِ فَإنِّهُ یَنظُرُ بِنُورِاللّه»؛ از تیزهوشى و تیزبینى مؤمن پروا کنید، چرا که او با نور الهى مى‌نگرد، در همین رابطه است.

محدثی تصریح می‌کند: «ذهن» و «تنبیه»، ۲ نعمت گرانقدر و پربرکت است که در این دعا از خدا مى‌خواهیم. اگر این دو نباشد، دیگر کدام آینده‌نگرى، روشن‌‌بینى، «خودآگاهى»، توجه و بصیرت پیدا مى‌شود که دستگیر انسان باشد؟ اگر از خداوند، این ۲ مشعل روشنگر و راهگشا را مى‌‌طلبیم، باید از هرچه که خرد را تیره و جان را آلوده مى‌کند و از هرچه غفلت‌‌آور است خود را دور بکشیم تا چراغ ذهن و مشعل تنبه، بتواند راه را بنمایاند.

پایان