گروه سیاسی خبرگزاری فارس، یادداشت - حجت‌الاسلام علی مهدیان: جملات رهبری درباره رفراندوم نقد یک نوع طرز فکر بود. که در کنار بقیه نقدهایش یک اندیشه غلط رخنه کرده بین انقلابیون را نشانه می‌رود. جریان فکری که شاید در بستر غربگرایی مفرط عده ای، جذاب هم به نظر برسد.

 آنانکه مردمسالاری امام خمینی را با عوام سالاری اشتباه گرفته اند. در زمینه اقتصاد پیشنهادشان توزیع پول بین همه است. بیش از آنکه بر تولید تاکید کنند بر تقسیم سرمایه بین همگان پای میفشرند. اینها با پولدار جماعت کلا مشکل دارند و با آمدن نامش کهیر میزنند. اصل اولیه برایشان این است که بخش خصوصی مجرم است. با اصل چهل و‌چهار در واقع از این جهت قهرند. باید نباشد یا تبدیل شود به پخش پول بین عوام و حذف سرمایه دار.

در زمینه سیاست روی رفراندوم متمرکز می‌شوند. قانون و مناصب و تقسیم کارها برایشان نماد استیت بازی و لویاتان سازی است. حاکمیت مرکزی، دولت مرکزی، تصمیم گیری نخبگان، نظارت اهل علم برایشان منشا فساد است. عوام بگویند، عوام بخواهند.

اینها را در کار رسانه ای دنبال کنید همانهایی هستند که معتقد بودند، فضای مجازی غربی جای خوبی است چون حکمرانان ما درش قدرت اعمال حاکمیت ندارند.(حاکمیت دشمن را هم در آنجا البته فعلا بی خیال، نمی بینند)

اینها را در فضای فکری آنجایی ببینید که معتقدند «سیر مطالعاتی آثار» متفکران، غلط است، هر چه دلتان میخواهد بخوانید و خودتان فکر کنید حالا کتاب یا یادداشتهای مختلف و بی اصل و نسب مجازی یا هر چه. ولی سیر مطالعاتی و نظام اندیشه مطهری و بهشتی و مصباح و خامنه ای و کی و کی ذهنتان را میبندد.

برایشان اصل و فرع داشتن استکبار و دشمن معنا ندارد. خطاکار داخلی و دشمن خارجی را هم تفاوت نمیگذارند. بین انواع بدیها و بدها تفاوتی نمیگذارند. تفاوت را نمیبینند.

عوام مهمند که مظلومند و در استضعاف و چون توان حل مشکلات خود را ندارند پس کاش یک سوپرمن نژادی پیدا شود و مشکلاتشان را حل کند. نمیآید؟ بنشینیم تا بیاید. و اگر نیامد همه چیز بن بست است و ناامیدی و بیچارگی. تا بیاید.

اما مردمسالاری امام اینطور نبود. او هم سهم عوام را رعایت میکند و هم نخبگان و خواص را. مردم یعنی همه. نه مانند عده ای در ابتدای انقلاب رای مردم را کنار میگذارد نه نقش علم و نخبگی را نفی میکند. لذا هم در تولید قانون و هم محتوای قانون ، هم در پیشنهاد ساختار نظام هم در انتخاب آن هم عوام و هم خواص در یک هندسه معقولی در جای خود قرار میگیرند. حرف زیاد است اما

 بارها گفته ام رفقا! مراقب باشید کژ‌راهه غربگرایی که درد و بیماری مزمن این کشور است، ما را به ورطه چپ گرایی و عوام گرایی نیندازد که اینها هر دو، دو لبه یک مقراضند.

پایان پیام/