افرادی که در خیابان نام خاندان پهلوی را فریاد می‌زدند، نمی‌دانستند که رضا شاه(در قرارداد سال 1317) و محمدرضا شاه در سال 56 رسما منطقه‌ای با وسعت بیش از سه هزار کیلومتر مربع را با سرچشمه‌های آب هیرمند دو دستی تقدیم کشور افغانستان کردند و امروز تاوان این وطن فروشی را باید مردم بزرگوار استان سیستان و بلوچستان با بحران بی‌آبی بپردازند و جمهوری اسلامی با تهدید و ضرب‌الاجل درخواست حق‌آبه ایران را بنماید؟
رضا خان در سال 1317 با هدایت انگلستان در پیمان سعدآباد بخشی از دشت سیستان به مساحت بیش از 3000 کیلومتر مربع را از جهت پایداری روابط به افغانستان بخشید و سرچشمه رود هیرمند را از اختیار ایران خارج کرد.
فرزند او نیز در سال 56 اسناد واگذاری هیرمند به افغانستان را امضا کرد و آن‌قدر این کار ضد ملی بود که وزیر دربار (اسدالله علم) در خاطراتش اینگونه از آن یاد می‌کند: «شاه فرمودند: به هر حال ما باید از همین آبی که داریم استفاده خوب بکنیم!» «وقت خوب چشمم به خبر مبادله اسناد هیرمند بین وزیر خارجه و سفیر افغانستان افتاد، آنچنان ناراحت شدم... البته این خیانت، 10 تا 15 سال دیگر ظاهر می‌شود که من مُرده‌ام. ولی مثل این است که یک قطعه از گوشت تن مرا بریده‌اند و پیش چشم من جلوی سگ انداخته‌اند».
چه خوب است که مقایسه‌ای بشود بین 50 سال حکومت خاندان پهلوی و کمتر از 50 سال استقرار جمهوری اسلامی. اگر در دوران حکومت پهلوی‌ها بخش‌های قابل توجهی از خاک ایران(بحرین، آذربایجان، اترک، فیروزه، سیستان، اروند و مناطقی از قصر شیرین و ...) را به افغانستان و ترکیه و شوروی سابق و بحرین و ... بدون تهدید و جنگ واگذار کردیم امروز باید با افتخار بگوییم در طول چهل و پنج سال از آغاز نظام مقدس جمهوری اسلامی و علی‌رغم حمله نظامی عراق با پشتوانه دهه‌ها کشور و با حمایت مالی ده‌ها کشور دیگر حتی یک وجب از خاک میهن را به دشمن ندادیم، بلکه اکنون در کشورهای مقاومت و در سطح دنیا بسیاری از معادلات سیاسی و نظامی و ...را ایران رقم می‌زند.
هر وطن‌پرستی باید قدر این اقتدار را بداند و در برابر پدیدآورندگان آن یعنی امام راحل، امام خامنه‌ای و شهدا و جانبازان و ایثارگران سر تعظیم فرود آورد.
پایان پیام/ت
